آدمهای افسرده نشانههای روشنی دارند: غمگین و افسرده و بیتوجه به اطرافند. اما آنهایی که افسردگی پنهان دارند چطور؟ آنها ممکن است که خیلی بیرونگرا و معاشرتی باشند. این افراد میتوانند واقعیت را حتی از متخصصان هم پنهان کنند. چطور میشود آنها را شناسایی کرد و چطور میشود به آنها کمک کرد؟
بین ۱۰ تا ۱۵ درصد مردمی که افسردگی حاد دارند، دست به خودکشی میزنند. با وجود این برخی از مردم ممکن است آن را نادیده بگیرند و هرگز افسردگی خود را فاش نکنند. خیلی از آنها شخصیت اجتماعی متفاوتی دارند که با آنچه در درونشان می گذرد فرق دارد.
ممکن است شما هم آدمهایی را بشناسید که افسردگی خود را پنهان میکنند. با خواندن این متن میتوانید علامتهایی را پیدا کنید که نشان میدهند مشکلی وجود دارد. یادتان باشد که وجود این علامت ها نشانه قطعی افسردگی نیست. اطرافیان هم درمانگر افراد افسرده نمیتوانند باشند.
نقش آدمهای اطراف آنجا مهم است که با پیدا کردن نشانهها، فرد را تشویق به مراجعه به متخصص کنند و به او دلگرمی بدهند که کنارش خواهند بود.
1- ممکن است برونگرا و خوشحال به نظر برسند
محققان مرکز پزشکی دانشگاه روچستر دربافتهاند که تشخیص افسردگی زمانی که افراد دچار «افسردگی شاد» هستند، دشوار است؛ به خصوص وقتی فرد افسرده مسن باشد. این گروه تحقیقاتی بر این باور است که برای برونگراها دشوار است که افسردگی خود را نشان بدهند. اما نباید تصور کرد که یک فرد برونگرا و اجتماعی نسبت به افسردگی ایمن است. باید حواسمان به نشانههای هشداردهنده باشد و بیش از همه، شنونده خوبی برایشان باشیم.
2- ممکن است افسردگی خود را پنهان کنند
مسایل فرهنگی در میزان نشان دادن افسردگی موثر است. تحقیقات جالبی درباره رفتار اروپاییها و استرالیاییها در مقابل افسردگی انجام شده است. مثلا در استرالیا، باورهای غلطی درباره افسردگی وجود دارد که باعث میشود بسیاری از افراد مبتلا آن را آشکار نکنند. آنها ممکن است از مطرح کردن افسردگی خود دچار شرمندگی باشند یا بترسند که کارشان را از دست بدهند یا نتوانند از مرخصی بیماری خود به دلیل مشکلات مربوط به روان استفاده کنند. دلیلش این است که استرالیاییها ۱۴ روز مرخصی به دلیل افسردگی میگیرند در حالی که اروپاییها میتوانند ۳۶ روز مرخصی باشند.
3- ممکن است نیاز به درمان ترسها و بیماریهای گذشته داشته باشند
یک آدم موفق را تصور کنید که بچههای خوبی دارد، کار عالی و ازدواجی موفق. با این حال همچنان ممکن است که بخش دردناکی در زندگی گذشته این شخص وجود داشته باشد که هرگز به طور کامل درمان نشده است.
روانشناسان نام مخففی برای این گروه اشخاص برگزیدهاند: «فردی که افسردگیاش را به نحو عالی پنهان کرده». اعتماد به نفس و شادی بیرونی این افراد در تضاد آشکار با آن چیزی است که در درونشان میگذرد. در چنین شرایطی، مشکل آنها اغلب نادیده گرفته میشود؛ به خصوص از سوی خودشان.
با این حال این افراد حتی ممکن است دست به خودکشی بزنند. تراژدی این است که هیچ کس نمیتواند به سادگی نشانهای از افسردگی در این اشخاص بیابد و فرد مبتلا هم هرگز جرات نمیکند که با کسی در این باره حرف بزند. به همین دلیل ما همواره باید دوست یا فرد عزیزی را که درباره خستگی و اضطرابش حرف میزند جدی بگیریم و به حرفهایش با دقت گوش دهیم.