گفتگو شیرین و جالب با محمدرضا احمدی

به گزارش تکناز مصاحبه و گفتگو با آقای احمدی را برای شما در این مطلب قرار داده ایم اینکه هم طرفدارانی پروپاقرص داشته باشی و هم منتقدانی جدی، یعنی دیده شده ای. محمدرضا احمدی آرام آرام جلو آمد اما خیلی خوب «شنیده» شد. او با اتکا به پشتوانه تجربه گویندگی در رادیو و نیز عشق دیرینه اش به گزارشگری فوتبال، جای خود را میان مخاطبان سختگیر پیدا کرد و حالا نامش را می توان میان معدود گزارشگران موفق دید.

احمدی در جام بیستم با گزارش هشت بازی نشان داد اعتماد مسئولان شبکه را هم به دست آورده است.بعد از «آقای گزارشگر» فشار زیادی روی داوران برنامه و شما به عنوان مجری وجود داشت. جام بیستم بهترین میدان برای فرار از این فشارها بود. چه کردید که این بار هم موفق بودید و گاف چندانی از شما ندیدیم؟- این خبرا نیست. اصلا اینجوری نیست… (خنده بلند) من همین اول درباره «آقای گزارشگر» یک توضیحی بدهم.

این برنامه با احترام به همه کسانی که شرکت کردند و آن را دیدند، در وهله اول یک مسابقه تلویزیونی شب های عید نوروز بود؛ یعنی در گام اول هدف مان این نبود که از طریق «آقای گزارشگر» استعدایابی کنیم و مثلا بخواهیم چند نفر از عزیزانی که استعداد و علاقه به این کار دارند به عرصه گزارشگری وارد کنیم تا استخدام صدا و سیما شوند. دید اول شبکه سه،

بنده و همه کسانی که در ساخت این برنامه دخیل بودند، یک مسابقه نوروزی بود؛ مثل مسابقه هفته، مسابقه همسران، قویترین مردان ایران و… مگر کسانی که در برنامه قویترین مردان ایران شرکت می کردند قرار بود استخدام جایی شوند؟ قبول دارم که شاید در برخی از قسمت ها به گونه ای آن برنامه پیش رفت که توقعات دوستان شرکت کننده و مردم این بود که شاید ما داریم جدی می گیریم داستان را.

برای همین می گویم شما زیر ذره بین بودید و کارتان سخت تر شده بود.- من فکر می کنم همه گزارشگرها زحمت می کشند تا مخاطب راضی باشد و بیننده از این که دارد یک مسابقه فوتبال می بیند، لذت ببرد. همه همکاران با دانش و مطالعه می آیند سر گزارش و همه سعی می کنند بهترین خوراک را به بیننده بدهند. ساعت ها قبل از اینکه مسابقه ای را گزارش کنیم مطالعه کرده ایم؛ آمار و ارقام را درآورده ایم، ضمن اینکه الان کار گزارش سخت تر هم شده. خدا را شکر کشور ما پیشرفته است؛ مردم همه اهل اینترنت و روزنامه هستند و این کار گزارشگر را سخت می کند.

 اما گزارشگران ما واقعا بدون اطلاعات پای میکروفن نمی نشیننند. من هم مثل همه گزارشگرها قبل از هر مسابقه وقت می گذارم و ساعت ها مطالعه می کنم. حتی باور کنید روزی که گزارش دارم، ترجیح می دهم توی خانه بمانم تا از هیاهوی ترافیک و مباحثی که درباره بازی می شود دور باشم و بتوانم اطلاعات دست اولی تقدیم بینندگان عزیز کنم.هنوز هم پلی استیشن بازی می کنید؟- شدید؛ الان PS4 خریده ام. (خنده)

چیز دیگری غیر از پلی استیشن توی آستین ندارید؟- (خنده بلند) فوت کوزه گری نیست که … ببین، پلی استیشن واقعا کمک می کند. ورژن جام جهانی را هم نصب کرده ام و هنوز تازه تازه و داغ داغ است. قبول کن هم برای تلفظ ها، هم جای بازیگران در ترکیب تیم کمک می کند. برای من خیلی خوب بوده؛ هم تفریح است هم به کارم می آید.از جام جهانی قبل تا الان برای محمدرضا احمدی چطور گذشت تا بتواند خودش را ثابت کند؟- به نظر شما خوب بوده ام؟دوستان می گویند خوبید ولی انتقاداتی هم هست.

– انتقادات همیشه درباره همکاران من هست. به هر حال ما برای 75 میلیون نفر کار می کنیم، یعنی 75 میلیون ایده، 75 میلیون عقیده و نظر. قطعا هر کسی طرفداران و منتقدان خاص خودش را دارد. این طبیعی است ولی واقعا من هیچ وقت از انتقادها ناراحت نمی شوم؛ می توانید این را از همکارانم بپرسید. من همیشه به دوستان می گویم ایرادتم را بگویید. ایرادها را که بشنوم سعی می کنم در گزارش های بعدی لحاظ کنم. برای من این بازه زمانی چهارساله خیلی خوب بود چون در این چهار سال خیلی از بازی های مهم را گزارش کردم. هنوز هم دوست دارم پیشرفت کنم؛

 روزی که آمدم تلویزیون در مصاحبه ای گفتم محمدرضا احمدی آمده که بماند، نه اینکه خیلی زود فراموش شود. از کودکی عشقم گزارشگری فوتبال بوده و واقعا برای آن زحمت کشیده ام. من هیچ نیستم، ولی چهارتا بازی اگر گزارش کرده ام دلم می خواهد بشود 10 تا، ضمن اینکه اعتقاد دارم شغل ما شغل جوانی است و خودم دوست دارم تا یک سنی در این حرفه فعالیت داشته باشم و بعدا در حاشیه های آن فعالیت کنم.آقای احمدی این «صبحانه موفق» یعنی چی؟- (خنده بلند) صبحانه ای که شما را شارژ می کند، انرژی مثبت می دهد و جانت را تازه می کند.

واژه سازی بامزه ای است که در رادیو به آن رسیده ایم. چرا از این دست واژه سازی ها وارد گزارش تان نمی کنید؟- من می دانم واژه سازی از جنس «صبحانه موفق» غلط است اما مردم آن را دوست دارند.البته اگر جا بیفتد خیلی هم بد نیست؛ مثل کاری که محمد صالح علا می کند.- ببین، من کلا آدم شاد و انرژیکی ام. همه را دوست دارم؛ آدمی نیستم که سر کار بروم انرژی نداشته باشم. برای همین با روی باز با همه برخورد می کنم و دوست دارم این انرژی را منتقل کنم. برای همین «صبحانه موفق» را ساختم و خدا را شکر خوب گرفت.

هر مجری، گزارشگر و نویسنده ای یکسری واژه مخصوص خودش را دارد که او را از بقیه متمایز می کند. در جام بیستم شما همان اصطلاحات قبلی را داشتید.- اصطلاح من کات بک است که البته چون سعی می کنیم بیشتر اصطلاحات فارسی به کار ببریم، سعی کردم دایره واژگان فارسی ام بیشتر شود. چند بار کات بک گفتم ولی سعی می کنم همان پاس به بیرون را به کار ببرم. به هر حال تولید واژه ها، فضای خاص خودش را می طلبد و در این جام نشد کار خارق العاده ای انجام بدهیم ولی قبول کنید فضای جام جهانی خیلی خاص است؛ بازی ها فشرده است و هر لحظه باید به روز باشی؛ ضمن اینکه نمی شود همینطور چیزی را وارد گزارش فوتبال بکنی.

مردم همه فوتبال و اصطلاحاتش را می شناسند. مثلا ما به جای save می گوییم دفع یا مهار توپ ولی به جای کرنر اگر بگوییم کنج، برای مخاطب دلچسب نیست؛ باید زمان بگذرد تا این کلمات جایگزین جا بیفتند. با اینکه دوستان در فرهنگستان زبان فارسی خیلی زحمت می کشند ولی بعضی چیزها خیلی سخت جا می افتد.حس می کنم دست برخی گزارشگرها بازتر است، مثلا عادل فردوسی پور خیلی راحت شوخی می کند، کنایه می زند.

– به اعتقاد من برخی از حرف ها باید به بعضی آدم ها بیاید. برخی از شوخی های عادل فردوسی پور به او می آید. من هم اگر جا داشته شوخی کرده ام؛ مثلا بعد از بازی ایران و نیجریه، بازی آلمان با غنا را گزارش کردم؛ داور خطا گرفت گفتم الان اگر مازیچ بود حتما نمی گرفت. من دوست ندارم چیزی بگویم که به خلق مخاطبم خوش نیاید، برای همین مراقبم چیزی بگویم که برای مخاطب شیرین باشد و به او بچسبد.موقع گزارش راحتید؟- من کلا راحتم؛ نیمه دوم بازی هلند و استرالیا داشت شروع می شد گفتم بریم به نیمه دوم برزیل… بلافاصله گفتم همین اول کاری چه سوتی خوبی دادم. سوتی و تپق بالاخره مال گوینده است.اطلاعات تان را از چه راهی به روز می کنید؟

– من سعی می کنم اطلاعاتی به مخاطب بدهم که شاید نتوانسته به دست بیاورد. سایت ها و روزنامه های خارجی بیشترین سهم را در به روز رسانی اطلاعات دارند. این هم کاملا طبیعی است.چرا جملات تان اینقدر طولانی است؟- اتفاقا من سعی می کنم از جملات کوتاه استفاده کنم، نمونه عینی همین بازی آلمان – برزیل؛ جملاتم را کوتاه می گویم تا بیننده بیشتر از طریق تصویر بازی را دنبال کند. من معمولا بعد از هر گزارش یک بار دیگر بازی ها را می بینم تا متوجه ایراداتم بشوم. جملاتم واقعا بلند نیست.

از جام بیستم راضی هستید؟ بازی بوده که دوست داشته باشید گزارش کنید ولی به شما نرسیده؟- خدا را شکر راضی ام. بازی های خوبی به من رسید. هلند – استرالیا خیلی خوب بود؛ ایتالیا – اروگوئه عالی بود؛ فرانسه – آلمان فوق العاده خوب بود. بازی برزیل و آلمان که جزو بازی های تاریخی جام جهانی شد و ایران – نیجریه هم خیلی با ارزش بود. فکر کنم خوب گزارش کردم، نه؟در مجموع بله؛ ولی قبل از بازی که اعلام شد مزدک میرزایی گزارش نمی کند، مجادله جالبی درباره شما بین کاربرهای فضای مجازی شکل گرفت.

– همان اول گفتم ما 75 میلیون نفریم؛ هر گزارشگری طرفداران و منتقدان خاص خودش را دارد. خدا را شکر همه در کشور ما اهل فوتبال اند و درباره آن و حاشیه هایش نظر می دهند. خیلی ها می گویند دوست داریم همه بازی ها را تو گزارش کنی یا توروخدا فلان بازی را شما گزارش کن اما در مقابل برخی ها هم گزارش من در سلیقه شان نیست. من به همه احترام می گذارم چون هر کسی یک سلیقه ای دارد.سلیقه خودتان را می گویید؟- من همیشه از گزارش های عادل فردوسی پور و مزدک میرزایی لذت می برم. همیشه هم سعی می کنم با دقت گزارش شان را دنبال کنم تا اگر نکته ای هست یاد بگیرم، ضمن اینکه هیجانی که همیشه جواد خیابانی در بازی های تیم ملی داشته اند را خیلی دوست دارم.

از گزارشگران خارجی هم الگوی می گیرید؟- سبک گزارش های خارجی با ما کاملا متفاوت است. آنها به راحتی در شبکه های خصوصی حرف و عقیده شان را بیان می کنند؛ خیلی سکوت دارند و نمی شود الگو برداشت.فکر نکنم بازی مثل آلمان – برزیل حالا حالاها برای شما تکرار شود. با احترام به گزارش خوبتان، اینقدر اتفاقات بازی عجیب بود که ما هم توقع گزارش عجیب از شما داشتیم!- با شما هم موافق هستم هم موافق نیستم. موافق هستم چون بازی تاریخی و عجیبی بود که به قول شما دیگر تکرار نمی شود.

موافق نیستم چون از گزارش ام راضی هستم و اتفاقا نوع گزارشم در آن بازی متفاوت تر هم بود. یک بار دیگر بازی را ببین سبک انتقادها و تعریف ها و همان چیزی که شما دنبالش هستی یعنی مزه ایرانی ها و تیکه ها به نظرم خودم و خیلی از مخاطبان خوب بود. همیشه انتقاد به هر کاری و هر چیزی هست و طبیعی است و من هم احترام می گذارم.مثلا انتظار می رفت بُهت بازی را بیشتر منتقل کنید.

توی صدای تان بهت چندانی نبود، شاید هم طرفدار آلمان هستید!- پیشنهاد می کنم حتما بازی را با گزارش من ببینید. شاید واقعا ندیدید به خصوص بعد از گل های سوم و چهارم همان بهتی که دنبالش باید باشد، هست رفیق. شاید توقع داشتی من هم با پسربچه کوچولو و با مزه برزیلی که بعد از گل چهارم اشک می ریخت گریه می کردم خیلی لحظه ی جالب و دیدنی بود و همه احساساتی شده بودند و واقعا لحظه ی جالبی بود.