شعرهای زیبای دوبیتی ویژه روز پدر

مجموعه : فرهنگ و هنر
شعرهای زیبای دوبیتی ویژه روز پدر

 

ای پدر ای با دل من همنشین           ای صمیمی ای بر انگشتر نگین

ای پدر ای همدم تنهاییم            آشنایی با غم تنهاییم

 

شعرهای زیبای دوبیتی ویژه روز پدر

 

ای طنین نام تو بر گوش من          ای پناه گریه ی خاموش من
همچو باران مهربان بر من ببار         ای که هستی مثل ابر نو بهار

 

شعرهای زیبای دوبیتی ویژه روز پدر

 

در صداقت برتر از آیینه ای             در رفاقت باده ای بی کینه ای
ای سپیدار بلند و بی پایدار           می برم نام تو را با افتخار

 

شعرهای زیبای دوبیتی ویژه روز پدر

 

هر چه دارم از تو دارم ای پدر              ای که هستی نور چشم و تاج سر
رحمت بارانی روشن تبار            مهربانی از مانده یادگار

 

شعرهای زیبای دوبیتی ویژه روز پدر

 

ای پدر بوی شقایق می دهی          عاشقی را یاد عاشق می دهی
با تو سبزم،گل بهارم،ای پدر        هر چه دارم از تو دارم ای پدر

 

شعرهای زیبای دوبیتی ویژه روز پدر

 

 پدر ای وجودم از تو            قدرت و توان گرفته
ای که از دم نفس هات            هستی من جان گرفته

 

شعرهای زیبای دوبیتی ویژه روز پدر

 

 پدر ای که از تو جاری             خون زندگی تو رگ هام
ای که از نور دو چشمت           نور زندگی به چشمام

 

شعرهای زیبای دوبیتی ویژه روز پدر

 

پدر امروز به پاهام            دیگه نای رفتنی نیست
جز دریغی رو لب هام          دیگه حرف گفتنی نیست

 

شعرهای زیبای دوبیتی ویژه روز پدر

 

پدر، پیچ و خم راهم          نمیخوام بی راهه باشه
گل سرخ آرزوهام          توی فکر غنچه باشه

 

شعرهای زیبای دوبیتی ویژه روز پدر

 

پدر دست یاری تو            اگه دستامو نگیره

کوره راه رفتن من

مثل شب هام می شه تیره

شاعر:مهدی فرجی

 

شعرهای زیبای دوبیتی ویژه روز پدر

 

 « خیال پدر»شب بودوماه واختر و شمع ومن وخیال       خواب از سرم به نغمه مرغی پریده بود
در گوشه اتاق فرو رفته در سکوت            رویای عمر رفته مرا پیش دیده بود

 

شعرهای زیبای دوبیتی ویژه روز پدر

 

درعالم خیال به چشم آمدم پدر               کز رنج چون کمان قد سروش خمیده بود
موی سیاه او شده بود اندکی سپید               گویی سپیده از افق شب دمیده بود

 

شعرهای زیبای دوبیتی ویژه روز پدر

 

یاد آمدم که در دل شبها هزار بار            دست نوازشم به سر و رو کشیده بود
از خود برون شدم به تماشای روی او        کی لذت وصال بدین حد رسیده بود
چون محو شد خیال پدر از نظر مرا

اشکی به روی گونه زردم چکیده بود

شاعر:سهراب سپهری

 

 

منبع : مجله تکناز