کشورهای غربی چگونه بارداری نوجوانان را کاهش دادند

کشورهای غربی چگونه بارداری نوجوانان را کاهش دادند

راستی چگونه کشورهای غربی بارداری نوجوانان را کاهش دادند؟  بارداری نوجوانان یا بهتر است بگوییم، بارداری ناخواسته و نامشروع دختران در سنین نوجوانی یکی از ملاک هاییست که به طور شفاف و گویا، از وضعیت فساد اخلاقی و جنسی در هر جامعه خبر می دهد.

 

این معضل به قدری در برخی جوامع غربی مانند آمریکا و انگلیس گسترش یافته است که تا حدود زیادی به امری عادی تبدیل شده و دگر کمتر کسی از شنیدن آمارهایی در این خصوص ابراز تعجب یا حتی ناراحتی می کند.

 

اما با این وجود، بی بی سی فارسی در گزارشی از موفقیت غرب در مقابله با این مشکل خبر داده و از آن ها به عنوان الگویی یاد می کند که دیگر کشورهای جهان نیز برای موفقیت در کاهش این نوع بارداری ها بایستی به پیروی و دنبال کردن مسیر آن ها بپردازند.

 

رسانه ی دولتی انگلیس در این گزارش با این آغاز که « کشورهای پیشرفته غربی از چند دهه پیش با مشکل بارداری ناخواسته نوجوانان دست به گریبان بوده اند و هر چند ممکن است چندان به چشم نیاید ولی در مقابله با این مشکل پیشرفت های چشمگیری داشته اند … »، می آورد: «بیل آلبرت از مسئولین برنامه ریزی کارزار ملی پیشگیری از بارداری نوجوانان در آمریکا می گوید از سالهای دهه نود میلادی که نرخ تولد و تعداد نوجوانان باردار به شدت افزایش یافته بود تاکنون هر دو این عوامل با آهنگی پیوسته در حال کاهش بوده اند. آمارهای این نهاد نشان می دهد که کاهش بارداری نوجوانان در میان تمام اقلیت های نژدی و در تمام پنجاه ایالت آمریکا کاهش یافته است.

 

بیل آلبرت این کاهش در تعداد نوجوانان باردار را “یکی از موفقیت های بزرگ آمریکا طی دو دهه اخیر می داند.” … »!

 

بی بی سی ادامه می دهد: « پروفسور راجر اینگهام از دانشگاه ساوت همپتون در انگلستان می گوید روند کاهش بارداری نوجوانان در سالهای اخیر فقط مختص آمریکا نیست. او می افزاید: “در بخش اعظم کشورهای اروپای غربی تعداد بارداری نوجوانان به طور پیوسته در حال کاهش بوده است.” … »!

 

این در حالیست که بر اساس آمارهای رسمی موجود در جوامعی مانند آمریکا، بیش از یک سوم دختران در سنین نوجوانی باردار می شوند که با وجود این که اکثریت آن ها به روش های مختلفی جنین نامشروع خود را سقط می کنند، باز هم تعداد فرزندان نامشروعی که از این نوجوانان به دنیا می آیند بسیار زیاد است؛ به طوری که تنها در سال 2006 میلادی، دختران بين 15 تا 19 سال 435 هزار و 427 کودک را به دنیا آورده اند.

 

سال 2011 میلادی بنابر اعلام خبرگزاری های مختلف، تنها در یک مدرسه به نام Frayser در ممفیس، بیش از نود دانش آموز نوجوان در انتظار به دنیا آمدن فرزند خود بوده اند.

 

این آمار در انگلیس نیز بحرانی است و بنابر آمارهای موجود و گزارشات خود رسانه های این کشور، سالانه به طور رسمی بیش از پنجاه هزار بارداری در بین دختران زیر هجده سال انگلیسی به ثبت می رسد.

 

با این حال، شبکه خبری در گزارش خود به تمجید از طرح های اجرا شده توسط دولت های غربی در جهت مقابله با این معضل پرداخته و با اثربخش دانستن این گونه طرح هایی که بعضا بسیار هزینه بر بوده و بودجه های هنگفتی را به خود اختصاص داده اند، عنوان می کند: « عواملی مثل آگاهی بیشتر در مورد استفاده از کاندوم به خاطر نگرانی از ابتلا به ایدز، به تاخیر افتادن سن ازدواج و یا تصمیم گیری زوج ها برای بچه دار شدن و بالاخره دسترسی ساده تر به اطلاعات مفید از طریق اینترنت در این تغییر (کاهش بارداری در نوجوانان غربی) تاثیر داشته اند … »!

 

اما در واقع، کارشناسان امر نظری کاملا متفاوت با این داشته و با توجه به آمارها و مشاهدات عینی خود، این گونه طرح ها را شکست خورده می دانند؛ همانطور که “نورمن ولر”، عضو بنیادی غیر انتفاعی به نام “اعتماد به آموزش های خانواده” در غرب، با اشاره به این شکست، یادآوری می کند که این گونه طرح ها، مانند دسترسی دانش آموزان نوجوان به وسائل پیشگیری از بارداری مانند قرص های موجود و … در مدارس، ان هم بدون اطلاع خانواده ها، ترسی نیز که بعضا از بارداری داشته اند، از بین رفته و بدون نگرانی، بیش از پیش به روابط جنسی آزاد خود دست می زنند که همین باعث گردیده است تا آمار بیماری های مقاربتی، بارداری، سقط جنین و … در بین این دسته از دختران نوجوان بیشتر نیز بشود.