تقدیم به زنان و مادران پاک دل ایرانی

گفتن نداره كه با وجود اینكه همه‌ی ما زاده‌ی مادری مهربان هستیم و باید نسبت به جنس «خانم»، به دیده‌ی تقدس نگاه كنیم؛ متأسفانه آنچنان كه باید و شاید احترام این موجودات مقدس رو نگه نمی‌داریم و براشون حقوقی متفاوت از حقوق «آقایون» قائلیم.

مایه‌ی شرمندگی هستش اونم توی جامعه اسلامی‌مون…  

*می‌گویند

مرا آفریدند

از استخوان دنده‌ی چپ مردی     

به نام آدم

حوایم نامیدند

یعنی زندگی

تا در کنار آدم

یعنی انسان

همراه و هم صدا

باشم

 

* می‌گویند

میوه‌ی سیب را من خوردم

شاید هم گندم را

و مرا به نزول انسان از بهشت

محکوم می‌نمایند بعد از خوردن گندم

و یا شاید سیب

چشمان‌شان باز گردید

مرا دیدند

مرا در برگ‌ها پیچیدند

مرا پیچیدند در برگ‌ها

تا شاید

راه نجاتی را از معصیتم

پیدا کنند

 

* نسل انسان، زاده‌ی منست

من

حوا

فریب خورده‌ی شیطان

و می‌گویند

که درد و زجر انسان هم

زاده‌ی منست

زاده‌ی حوا

که آنان را از عرش عالی به دهر خاکی فرو افکند

 

* شاید گناه من باشد

شاید هم از فرشته‌ای از نسل آتش

که صداقت و سادگی مرا

به بازی گرفت و فریبم داد

مثل همه که فریبم می‌دهند

اقرار می‌کنم

دلی پاک

معصومیتی از تبار فرشتگان

و باوری ساده‌تر و صاف‌تر از آب‌های شفاف جوشنده‌ی یک چشمه دارم

 

* با گذشت قرن‌ها

باز هم آمدم

ابراهیم، زاده‌ی من بود

و اسماعیل پرورده‌ی من

گاهی در وجود زنی از تبار فرعونیان که موسی را در دامنش پرورید

گاهی مریم عمران، مادر بکر پیامبری که مسیحش نامیدند 

و گاه خدیجه،  در رکاب مردی که محمد‌ش خواندند

 

* فاطمه، من بودم

زلیخای عزیز مصر و دلباخته‌ی یوسف هم

من بودم

زن لوط و زن ابولهب و زن نوح

ملکه‌ی سبا

من بودم و

فاطمه زهرا هم من

 

* گاه بهشت را زیر پایم نهادند و

گاه ناقص‌العقل و نیمی از مرد خطابم نمودند

گاه سنگبارانم نمودند و

گاه به نامم سوگند یاد کرده و در کنار تندیس مقدسم

اشک ریختند

گاه زندانیم کردند و

گاه با آزادی حضورم جنگیدند و 

گاه قربانی غرورم نمودند و

گاه بازیچه خواهش‌هایم کردند

 

* اما حقیقت بودنم را

و نقش عمیق کنده کاری شده هستی‌ام را

بر برگ برگ روزگار

هرگز

منکر نخواهند شد

 

* من

مادر نسل انسان‌ام

من

حوایم، زلیخایم، فاطمه‌ام، خدیجه‌ام

مریمم

 

* من

درست همانند رنگین کمان

رنگ‌هایی دارم روشن و تیره

و حوا مثل توست ای آدم

اختلاطی از خوب و بد

و خلقتی از خلاقی که مرا

درست همزمان با تو آفرید

 

* بیاموز

که من

نه از پهلوی چپ‌ات

بلکه 

 

استوار، رسا و همطراز

با تو

زاده شدم 

بیاموز که من

مادر این دهرم و تو

مثل دیگران

زاده‌ی من!

  منبع : تبیان

لینا روزبه حیدری

 

گردآوری : پایگاه اینترنتی تکناز