تظاهرات ضد دولتی مردم فرانسه

به گزارش فارس، زور‌آزمایی و جدال سرنوشت‌ساز اتحادیه‌های صنفی مختلف فرانسه با دولت "نیكلا ساركوزی " بر سر اصلاحات نظام بازنشستگی چند هفته‌ای است كه ابرهای سیاه مخالفت‌های مردمی را در آسمان كاخ الیزه پدید آورده است و احتمال آن می‌رود كه در صورت پایداری این ابرها، رعد‌وبرق سیل‌آسای ناشی از آن، كاخ رؤیایی رئیس‌جمهور فرانسه را در هم ‌بشكند.
دولت فرانسه چندی پیش با هدف جبران كاهش كسری بودجه سازمان بازنشستگی و در نهایت كسری بودجه كل كشور تدابیر و اصلاحاتی را اتخاذ و ارائه كرد كه كاهش هزینه‌های دولتی، اصلاح نظام بازنشستگی و كاهش هزینه‌های بخش درمان از جمله این تدابیر هستند.
وزارت كار فرانسه در همین راستا اقدام به ارائه طرحی كرد كه طی آن سن نیروی كار برای بهره‌مندی از بازنشستگی تا سال 2018 از 60 سال به 62 سال افزایش یافت كه این طرح با مقاومت اتحادیه‌های كار فرانسه مواجه شد.
اتحادیه‌های صنفی مختلف فرانسه كه ظرف سه سال گذشته همواره به سیاست‌ها‌ و اصلاحات ساركوزی در زمینه‌های مختلف اعتراض داشتند، پس از این اقدام دولت فرانسه این بار بر خلاف دفعات گذشته اعتراضات خود را پیگیری كردند و این طور كه به نظر می‌رسد قصد ندارند از خواسته خود كوتاه بیایند و همچنان به مقاومت در مقابل دولت می‌اندیشند.
جرقه اعتراض این اتحادیه‌ها از اوایل سپتامبر گذشته آغاز شد و اتحادیه‌های فرانسوی در روز 7 سپتامبر گذشته نخستین تظاهرات ضددولتی خود در اعتراض به اصلاحات نظام بازنشستگی را برگزار كردند و پس از آن نیز طی روزهای 23 سپتامبر، 2، 12 و 16 اكتبر تظاهرات‌های گسترده دیگری را ترتیب دادند و با مشاركت گسترده در آن عزم خود را برای لغو این اصلاحات به رخ دولت كشیدند.
فرانسوی‌ها این بار در طیف‌ها و گروه‌های مختلف اعم از بازنشستگان، حقوق‌بگیران، دانش‌آموزان، دانشجویان معلمان، كاركنان بخش حمل‌ونقل، راه‌آهن فرانسه، فرودگاه‌ها، پالایشگاه‌ها، كامیون‌داران و غیره در تظاهرات شركت كردند كه همین تنوع حضور قشرهای مختلف مردم موجب شده كه بخش‌های مختلف این كشور نظیر حمل‌ونقل و سوخت با بحران جدی مواجه شده و مقامات دولتی این كشور را نگران كند.
البته باید توجه داشته باشیم كه علیرغم گستردگی موج اعتراضات مردمی و مشكلات ناشی از آن در جامعه فرانسه، ساركوزی و كابینه آن هیچگونه توجه و اعتنایی به خواست مردم نمی‌كنند و همچنان بر عقیده خود برای اجرای اصلاحات مصمم‌اند و این در حالی است كه این بی توجهی دولت مشكلات عدیده‌ای را برای مردم این كشور به وجود آورده است كه بحران سوخت ناشی از تعطیلی پالایشگاه‌ها و اتمام سوخت در جایگاه‌های عرضه سوخت در فرانسه مهم‌ترین آنهاست.
در حال حاضر تمامی پالایشگاه فرانسه تعطیل هستند و كاركنان آن در اعتصاب به سر می‌برند و فرانسویان مجبورند برای تأمین سوخت مورد نیاز خودروهای خود به كشورهای همسایه سفر كنند و سوخت خود را از آنجا تأمین كنند كه این امر مشكلات عدیده‌ای را برای آنها پدید آورده است.
علاوه بر این فرانسویان كه پیش از این به راحتی اقدام به سفرهای درون‌شهری و برون‌شهری می‌كردند، هم‌اكنون برای تردد از مكانی به مكان دیگر باید ساعت‌ها در صف‌های طولانی اتوبوس، قطار و مترو بایستند و زمان زیادی را هدر دهند.
البته با نگاه اجمالی به سه سال گذشته دوران حكومت ساركوزی، در می‌یابیم كه بروز چنین موجی از اعتراضات مردمی چندان هم به دور از انتظار نبوده است، چرا كه این رئیس‌جمهور لهستانی‌الاصل ظرف سه سال حكومت خود به قدری اعتماد مردم را با وعده‌های دروغین خود سلب كرده كه مردم دیگر به وی اعتماد نداشته و وی را به عنوان رئیس‌جمهور كشورشان قبول ندارند.
ساركوزی هم‌اكنون در چهارمین سال ریاست جمهوری خود در كاخ الیزه ركورد بی‌سابقه‌ای از عدم محبوبیت مردمی را از آن خود كرده است به گونه‌ای كه بیش از دو سوم فرانسویان یعنی چیزی در حدود 68 درصد از مردم این كشور كارنامه اعمال سه‌ساله وی را بد و سیاه می‌دانند و از وی ناراضی‌اند و تنها 30 درصد مردم از وی رضایت خاطر دارند.
تحلیلگران و مقامات سیاسی مخالف ساركوزی در فرانسه معتقدند چهره و وجهه نیكلا ساركوزی در حال حاضر به شدت تحلیل رفته است و كاهش محبوبیت وی نتیجه چرخش‌هایی مهم در عرصه مهم افكار عمومی است كه از جمله آنها می‌توان به عدم پایبندی وی به وعده‌های دوران انتخابات، كاهش قدرت خرید خود مردم و مشكلات اخلاقی و رسوایی‌های مالی وی و كابینه‌اش اشاره كرد.