هومن سیدی این روزها حساب جلو چشم است، هم در سریال «تا ثریا »بازیكرده و هم در نمایشی(مشروطه بانو) كه این روزها در تئاتر شهر به صحنه میرود.
او در حوزه كارگردانی هم فعال است و در این حیطه كارش را با كارگردانی فیلمهای كوتاه آغاز كرده است. سال گذشته فیلم «آفریقا» را در جشنواره فیلم فجر داشت كه هنوز اكران عمومی نشده است.
سیدی در سریال «تا ثریا» نقش حمید را بازی میكند، داماد ثریا كه نقش او را آزیتا حاجیان ایفا كردهاست. با او در مورد این سریال كه از شبكه یك روی آنتن می رود، گفت و گو كردهایم كه میخوانید:
برای اولین بار در سریالی از سیروس مقدم جلو دوربین رفتید.این تجربه چگونه شكل گرفت؟
پیشنهاد بازی در این مجموعه را برحسب این که ترکیب بازیگران به چه صورت است و البته به شرط مناسبتی نبودن پذیرفتم. «تا ثریا» فیلمنامه بسیار خوبی داشت و من اگرچه در ابتدا کمی در مورد نقش بحث داشتم، اما باز هم به دلیل ویژگیهای این كار در مجموعه حاضر شدم.
تا قبل از این كه این نقش به شما سپرده شود چه ویژگیهایی از این شخصیت برای شما پر رنگتر بود؟
قبل از اینکه جلوی دوربین حاضر شوم با این شخصیت در جلسات دورخوانی به نوعی ارتباط برقرار کردم و حقیقتا جذابیتهایی برای من داشت. در صحبتهایی هم که با آقای مقدم داشتم،تاکید کردم که «حمید» این سریال، شخصیتی نیست که فاکتورهای عجیب و غریبی داشته باشد و نقش ویژه ای نیست. بنابراین اگر تنها به متن اکتفا کنیم، این شخصیت فراز و نشیب زیادی نخواهد داشت. بر اساس همین صحبتها در مورد هر سکانس من پیشنهادهایم را برای نقش بیان میکردم و بین من و آقای مقدم تعامل خوبی شكل میگرفت و در مورد نقش به یك نتیجه مشترك میرسیدم.
شما به جز بازیگری دغدغه كارگردانی هم دارید، این موضوع باعث نشد كه از موقعیت یك كارگردان به حضورتان در این مجموعه نگاه كنید؟
با این که كارگردانی هم یکی از دغدغههای من است، اما هیچ وقت از نگاه یک کارگردان به کاری نگاه نمیكنم كه قرار است به عنوان بازیگر در آن حاضر شوم.
البته این را هم بگویم؛ چه زمانی كه به عنوان كارگردان مطرح نبودم، و چه حالا كه تجربه كارگردانی دارم، وقتی در كاری به عنوان بازیگر حاضر میشوم، به هیچ وجه کارگردانی را که ادعا می كند خودش یک تنه همه چیز را میفهمد، درك نمیكنم.
اگر بخواهم راحتتر بگویم، معنی حرفم میشود این كه من آدمی را که توانایی برقراری ارتباط با بازیگرش را ندارد یا این كار را بلد نیست،نمی فهمم. مثل این است که شما بچهای داشته باشید و با بچهات حرف نزنی!
«تا ثریا» پر از ریزهکاری است که ارزش این کار را مشخص میکند،خیلی سریالها ساخته شده است و یا در حال ساخت است اما چیزی که در «تا ثریا» زیاد به چشم میآید نگاه به زندگی معمولی آدمها است که با ریزه کاری نشان داده شده است . چیزی که برای من اهمیت دارد این است که من بتوانم با کسی که آن اثر را خلق می کند، حرف بزنم و در حرف زدن نظراتم را بگویم و نظراتش را بشنوم و در نهایت به نتیجهای مشترك برسیم.

در بسیاری از موارد اینطور به چشم می آید كه در این مجموعه بازیگران به نوعی بازی بداهه انجام میدهند. آیا به عنوان بازیگر در این كار كاملا وفادار به فیلمنامه بودید و یا بسته به موقعیت چیزهایی به نقش اضافه میكردید؟
طبیعتا فیلمنامه نویس چارچوبی را برای بازیگر مشخص میكند كه بازیگر هم نسبت به آن وفادار است، اما در بسیاری از موارد برخی دیالوگها در صحنه شكل میگرفت و اتفاق میافتاد. آقای مقدم در این كار كاملا وفادار به فیلمنامهای بود كه در اختیار داشت و طبق آن عمل میكرد، اما گاهی من بازیگر احساس میكردم كه گفتن یك جمله در مثلا یك سكانس خاص حس آن لحظه را بیشتر میكند، بنابر این با نظر آقای مقدم دیالوگ را میگفتم، گاهی این دیالوگ از سوی آقای مقدم اجازه ورود به فضای سریال را پیدا میكرد و بعضی وقتها هم این اجازه را نمییافت، اما حقیقتا نمیشود اسم این كار را بداهه در لحظه گذاشت.خود من آنقدر به نقش نزدیك شده بودم و مدتی را با آن زندگی كرده بودم كه احساس میكردم گفتن این جمله كاملش میكند.
فكر میكنم در این مجموعه همه بازیگر ها 99 درصد وفادار به فیلمنامه جلو رفتند و در یك درصد باقی مانده هم با نظر كارگردان گاهی چیزهایی به نقش اضافه میشد.
با توجه به این كه طیف متنوعی از بازیگران برای بازی در این مجموعه در نظر گرفته شده بودند، تعامل شما با دیگر بازیگران این مجموعه چطور بود؟
من وقتی سر یک کار حاضر میشوم، چشمهایم را میبندم، و خیلی برام اهمیت پیدا نمیکند که چه کسی در این کار با من همبازی است. در واقع خیلی ظالمانه، فقط به اتفاقهایی که سر صحنه برایم رخ میدهد،فکر میکنم. خب این رفتارها گاهی برای من نگرانی و دلواپسی به وجود میآورد. همین هم باعث میشود كه آدم به خودش اجازه بدهد که گاهی بی ادبی انجام دهد و مثلا به دوستهای هم سن و سال خودش و یا پیشکسوتهایی که با تو راحتتر هستند، پیشنهاداتی را بدهد.
با تمام این اوصاف در این مجموعه همکارانی داشتم که کار کردن با آنها راحت بود، اما از آنها هم باید پرسید که کار کردن با من برایشان چطور بود؟
مثلا برای من کار کردن در کنار آزیتا حاجیان (که جزو اولین استادان من در موسسه کارنامه بود و اگر چیزی یاد گرفتم از ایشان آموختم) فوق العاده بود . ایشان آنقدر بازیگر توانمندی است که کار کردن را برای من بازیگر آسان کرد، با دیگران هم همین طور. خصوصا مهران احمدی که از دوستان بسیار خوب من است و بسیار بازیگر با استعدادی است.
متاسفانه سکانس مشترک با آقای ارشادی نداشتم، به نظر من حضور ایشان یک اتفاق بود. آقای ارشادی هنوز یک بازیگر بین المللی به حساب میآید و این افتخار سینمای ما است و ما باید بیشتر به چنین افرادی توجه کنیم .


