حدیث گهربار درباره اصلاح بین مردم

تّقوا اللَّه و أصلحوا ذات بینكم.
 از خدا بترسید و میان خویش را اصلاح كنید
 نهج الفصاحه ص164 ، ح49

___________________________
حدیث (2) رسول اكرم صلى الله علیه و آله :

أَلا اُخبِرُكُم بِأَفضَلَ مِن دَرَجَةِ الصِّیامِ و َالصَّلاةِ و َالصَّدَقَةِ؟ صَلاحُ ذاتِ البَینِ، فَإِنَّ فَسادَ ذاتِ البَینِ هِىَ الحالِقَةُ؛
 آیا شما را به چیزى با فضیلت تر از نماز و روزه و صدقه (زكات) آگاه نكنم؟ آن چیز اصلاح میان مردم است، زیرا تیره شدن رابطه میان مردم ریشه كن كننده دین است.
نهج الفصاحه ص240، ح 458
___________________________
حدیث (3) امام كاظم علیه السلام :

طوبى لِلمُصلِحینَ بَینَ النّاسِ، اُولئِكَ هُمُ المُقَرَّبونَ یَومَ القیامَةِ؛
خوشا به سعادت اصلاح كنندگان بین مردم كه آنان همان مقرّبان روز قیامت اند.
تحف العقول ص 393

___________________________
حدیث (4) امام صادق علیه السلام :

لِلمُفَضَّلِ ـ : إِذا رَأَیتَ بَینَ اثنَینِ مِنْ شیعَتِنا مُنازَعَةً فَافتَدِها مِنْ مالى؛
به مفضل فرمودند: هرگاه میان دو نفر از شیعیان ما نزاعى دیدى از مال من غرامت بده (یعنى با پرداخت وجه مورد اختلاف، میان آنان را اصلاح كن).
توحید مفضل ص4 – كافى(ط-الاسلامیه) ج2، ص209، ح3

___________________________
حدیث (5) امام صادق علیه السلام :صَدَقَةٌ یُحِبُّهَا اللّه :

إِصلاحٌ بَینَ النّاسِ إِذا تَفاسَدوا، وَ تَقارُبٌ بَینَهُم إِذا تَباعَدوا؛
صدقه اى كه خداوند آن را دوست دارد عبارت است از: اصلاح میان مردم هرگاه رابطه شان تیره شد و نزدیك كردن آنها به یكدیگر هرگاه از هم دور شدند.
    كافى(ط-الاسلامیه) ج2، ص209، ح1

________________________

___
 حدیث (6) امام صادق علیه السلام :

اَلكَلامُ ثَلاثَةٌ: صِدقٌ و َكِذبٌ و َإِصلاحٌ بَینَ النّاسِ قالَ: قیلَ لَهُ: جُعِلتُ فِداك مَا الصلاحُ بَینَ النّاسِ؟ قالَ: تَسمَعُ مِنَ الرَّجُلِ كَلاما یَبلُغُهُ فَتَخبُثُ نَفسُهُ، فَتَلقاهُ فَتَقولُ: سَمِعتُ مِن فُلانٍ قالَ فیكَ مِنَ الخَیرِ كَذا و َكَذا، خِلافَ ما سَمِعتَ مِنهُ؛
سخن سه گونه است: راست و دروغ و اصلاح میان مردم به آن حضرت عرض شد: قربانت اصلاح میان مردم چیست؟ فرمودند: از كسى سخنى درباره دیگرى مى شنوى كه اگر سخن به گوش او برسد، ناراحت مى شود. پس تو آن دیگرى را مى بینى و برخلاف آنچه شنیده اى، به او مى گویى: از فلانى شنیدم كه در خوبى تو چنین و چنان مى گفت.
كافى(ط-الاسلامیه) ج2، ص341، ح16

___________________________
 حدیث (7) امام صادق علیه السلام :
 … و َاللّه  ما اوتىَ لُقمانُ الحِكمَةَ بِحَسَبٍ، وَ لا مالٍ وَ لا أَهلٍ وَ لا بَسطٍ فى جِسمٍ و َلا جَمالٍ وَلكِنَّهُ كانَ رَجُلاً قَویّا إِلى أَن قالَ: و َلَم یَمُرَّ بِرَجُلَینِ یَختَصِمانِ أَو یَقتَتِلانِ إِلاّ أَصلَحَ بَینَهُما وَ لَم یَمضِ عَنهُما حَتّى تَحاجَزا؛
 … به خدا قسم كه: به لقمان تنها حكمت و دانش عطا نشده بود، و نیز دارائى و خانواده و قدرت جسمى و زیبایى چشمگیر نداشت ولى او مردى با اراده بود تا آنجا كه امام فرمودند: و او به دو نفر كه با هم نزاع مى كردند و یا مى جنگیدند نمى گذشت مگر اینكه: میانشان صلح برقرار مى كرد و از پیش آنان نمى رفت تا آنكه آنها دست از نزاع و جنگ كشیده و متفرق مى شدند.
مستدرك الوسایل و مستنبط المسایل ج13، ص442، ح15851