بیوگرافی آشا محرابی

تولد: 1352، تهران. تحصیلات : فوق لیسانس روابط بین الملل. شروع حرفه ای دوبله : 1381. اولین نقش شاخص : سریال جنایتهای غیرحرفه ای(آنا) . سایر فعالیتها : بازیگری تئاتراز1375، بازیگری و کارگردانی رادیواز1376. سریال :آوای وحش (اما).

گفتگوی كوتاه ما با او درباره نمایش رادیویی است كه می‌خوانید:

هر كدام از این كارهای هنری جایگاه خودش را دارد و برای تك‌تك آنها زحمت كشیده‌ام و حالا كه تا حدودی به ثمر رسیده، نمی‌توانم یكی از آنها را بر دیگری ترجیح بدهم. من رابطه‌ام را با دوبله اگر حتی ماهی یك نقش هم بگویم، حفظ می‌كنم.

بهبود كیفیت نمایش‌های رادیویی به عوامل مختلفی بستگی دارد. به نظر من، نمایش‌های رادیویی هنوز از كیفیت مناسبی برخوردار نیستند؛ اما مطمئن هستم هرچه تولید نمایش بیشتر شود، كیفیت كارها هم ارتقا پیدا می‌كند و تبادل نظر میان بازیگران و دیگر عوامل نمایش بیشتر می‌شود. اینها اتفاقات خوبی است كه باعث رونق نمایش‌های رادیویی می‌شود.

این واقعیت را نمی‌توان نادیده گرفت كه تلویزیون، ماهواره، فیلم‌ها و سریال‌های روز دنیا كه براحتی در دسترس عموم قرار می‌گیرند، مخاطب رادیو را گم‌می‌كنند.

ما باید بتوانیم خودمان را در رادیو به‌روز كنیم و با توجه به شرایط روز، خودمان را بسنجیم و كارهای متفاوت‌تری اجرا كنیم؛ اما اگر می‌خواهیم مخاطب به‌روز و جوان داشته باشیم، بهترین كار، راه‌اندازی شبكه نمایش است كه چندی پیش طرح شد؛ ولی هنوز به نتیجه نرسیده است.

به نظرم چنین اتفاق خوبی می‌تواند بدون محدودیت زمانی و تنظیم وقت دقیق، این فرصت را به شنونده بدهد كه هر زمانی علاقه‌مند به شنیدن نمایش شد، امكانش برایش فراهم باشد، چون شاید محدودیت زمان و مشغله‌ كاری به آنها اجازه ندهد كه در ساعت خاص و شبكه‌ای خاص، نمایشی را گوش كنند.

این كاملا مشخص است كه وقتی مخاطب جوان نداریم و جوان‌ها مخاطب نمایش رادیو نیستند، استقبال خوبی هم از این قضیه نمی‌كنند.

این نمایش ایرانی درباره مشكلات زوج‌های جوان در زندگی زناشویی است؛ زوج‌هایی كه تلاش می‌كنند با كمك خانواده‌های خود، مشكلاتشان را حل كنند و به نوعی این نمایش از راه‌های صحیح مواجهه و مقابله با مشكلات زندگی زوج‌های جوان می‌گوید.

این نمایش به نویسندگی آقای برقندی از طرف مركز نمایش رادیو به من پیشنهاد شد. با توجه به این كه نویسنده این متن معمولا از زندگی واقعی برای نمایش‌های خود الهام می‌گیرد، مطمئنا برای این كار هم تحقیقات لازم را انجام داده است.

استقبال كارگردانان رادیو از نمایشنامه‌های خارجی به این دلیل است كه نویسنده‌های حرفه‌ای آنها را نوشته‌اند و از طرفی مردم هم این نوع نمایش‌ها را بیشتر می‌پسندند؛ البته گاهی نویسنده‌های ایرانی هم متن‌های خوبی می‌نویسند كه كار می‌شود.

ما معمولا برای یك نمایش 3 روز تمرین می‌كنیم و یك روز ضبط نهایی و بعد مراحل فنی و صداگذاری كه شاید یك هفته زمان صرف شود.

ما همیشه با مشكل كمبود زمان دست به گریبان هستیم؛ اما معمولا در كار نمایش رادیو چون زیاد تمرین می‌شود، سعی می‌كنیم ضبط را یك‌روزه تمام كنیم، مگر نمایش‌های خاص كه باید زمان بیشتری به آنها اختصاص داد.

متن خوب، گام اول است كه ما همیشه در این زمینه مشكل داریم. اگر این مشكل حل شود حتما سازوكار نمایش‌های رادیویی نیز تغییر خواهد كرد.