نقل است "شاه عباس صفوی" رجال کشور را به ضیافت شاهانه میهمان کرد، دستور داد تادرسرقلیانها بجای تنباکو، ازسرگین اسب استفاده نمایند. میهمانها مشغول کشیدنقلیان شدند! ودود و بوی پهنِ اسب فضا را پر کرد، اما رجال – از بیم ناراحتی شاه – پشت سر هم بر نی قلیان پُک عمیق زده و با احساس رضایت دودش را هوا می دادند! گوییدر عمرشان، تنباکویی به آن خوبی نکشیده اند! شاه رو به آنها کرده و گفت: «سرقلیانها با بهترین تنباکو پر شده اند، آن را حاکم همدان برایمان فرستاده است » همه از تنباکو و عطر آن تعریف کرده و گفتند:« براستی تنباکویی بهتر ازاین نمیتوان یافت» شاه به رئیس نگهبانان دربار – که پکهای بسیار عمیقیبه قلیان میزد- گفت: « تنباکویش چطور است؟
» رئیس نگهبانان گفت:
بهسر اعلیحضرت قسم، پنجاه سال است که قلیان میکشم، اما تنباکویی به این عطرو مزه ندیدهام!» شاه با تحقیر به آنها نگاهی کرد و گفت: مرده شویتان ببرد که بخاطر حفظ پست و مقام، حاضرید بجای تنباکو، پِهِن اسب بکشیدو بَه بَه و چَه چَه کنید.