درمان پوكی استخوان

اگر چه هنوز هیچ درمانی برای بازگرداندن اثرات سوء پوكی استخوان وجود ندارد، اما می توان كارهای زیادی كرد تا سرعت از دست دادن استخوان در آینده كاهش یابد و به حداقل برسد.

 

از فیزیوتراپی نیز میتوان برای بازگرداندن حركت و اعتماد بیمار استفاده نمود.

 

ملاحظات كلی:

درمان پوكی استخوان شامل تسكین درد، بهبود حركت و فعالیت، كمك به كنا رآمدن با اثرات روانی اجتماعی بیماری و پیش گیری از كاهش بیشتر استخوان تا خطر بروز شكستگی در آینده كم شود، می باشد.

با وجود اینكه درمان دارویی معمولاًً برای پیش گیری از دست دادن استخوان ضروری می باشد، بسیاری از اقدامات وجود دارند كه خود بیمار برای پیش گیری از پیشرفت بیماری باید انجام دهد.

 

بیشتر افراد دچار پوكی استخوان متوجه میشوند كه آموزش درباره این بیماری میتواند مفید باشد و آنها را مطمئن می سازد كه میتوانند هم برای پیشگیري از دست دادن استخوان و شكستگی اقدامی انجام دهند و هم برای درمان مشكلاتی كه اكنون دارند.

دانستن اینكه اقداماتی وجود دارد كه آنها میتوانند با انجام انها باعث بهبود وضعیت شوند مثل تمرینات ورزشی، تغییر در رژیم غذایی و پیش گیری از زمین خوردن و سقوط، به این بیماران كمك می كند كه احساس نمایند كه انها میتوانند بر روی بیماری خودشان كنترل داشته باشند و شانس بهبودی خود را بیشتر كنند.

 

همچنین بسیاری از بیماران، صحبت كردن با سایر بیماران دچار پوكی استخوان را مفید تشخیص می دهند و متوجه میشوند كه تنها آنها بیمار نیستند و افراد دیگری هم از این بیماری رنج میبرند.

كنترل درد:

درد در پوكی استخوان خیلی متغیر می باشد. بعضی افراد دارای درد مزمن شدیدی هستند در حالیكه بعضی دیگر فقط یك درد جزئی دارند.

 

دردی كه به دنبال شكستگی گردن استخوان ران یا مچ دست ایجاد میشود معمولاًً بعد از عمل جراحی به سرعت تسكین می یابد اگر چه ممكن است مصرف داروهای مسكن برای مدتی ادامه یابد.

 

در بیمارانی كه بعد از شكستگی مچ دست دچار آلگودیستروفی میشوند، فیزیوتراپی ممكن است باعث تسكین درد شده و حركت دست را بهبود ببخشد.

در موارد شدید، از روشی بنام سمپاتكتومی میتوان استفاده نمود كه در این روش، اعصابی كه آن منطقه از دست را عصب دهی می كند را بی حس می كنند.

 

روش درمانی دیگری كه استفاده می شود روش TENS یا تحریك الكتریكی عصب از طریق پوست می باشد كه بعداً توضیح داده خواهد شد.

 

درمان دردهای شدید:

در بیمارانی كه دچار شكستگی حاد ستون فقرات شده اند، درد ممكن است خیلی شدید
باشد و به سختی بتوان آن را تسكین داد.

یك دوره استراحت در بستر ممكن است لازم باشد، اگر چه این دوره باید تا آنجا كه ممكن است كوتاه باشد زیرا بی حركتی می تواند خودش مستقیماً باعث از دست دادن بیشتر استخوان شود.

 

كرستها و محافظتهای ستون فقرات گاهی اوقات باعث مقداری تسكین درد میشوند، اگر چه بسیاری از پزشكان استفاده از انها را توصیه نمی كنند زیرا انها باعث بی حركتی ستون فقرات و افزایش از دست دادن استخوان میشوند.

 

در مراحل اولیه بعد از شكستگی، ممكن است به داروهای مسكن خیلی قوی مثل مورفین نیاز پیدا شود.

 

متأسفانه این گونه داروهای مسكن قوی اغلب دارای اثرات جانبی زیادی مثل خواب آلودگی، یبوست و اختلال در شعور هستند و همچنین ممكن است خطر زمین خوردن و سقوط را در بیمار ایجاد كنند.

در دردهای شدیدی كه نتوان با داروهای مسكن آنها را كنترل نمود، تزریق روزانه هورمونی به نام كلسی تونین میتواند خیلی موثر باشد.

 

این هورمون از غده تیروئید ترشح می شود و دارای خواص تسكین دهنده درد می باشد و در مواردی كه سایر اقدامات تسكین دهنده درد با شكست مواجه می شود می توان از آن به خوبی استفاده نمود.

 

از كلسی تونین به صورت تزریق روزانه یا یك روز در میان و به مدت دو یا سه هفته استفاده می شود.

عوارض جانبی ان عبارتند

از تهوع و برافروختگی و قرمز شدن صورت. همچنین استفراغ و اسهال هم ممكن است ایجاد شود و در محل تزریق هم احتمال ایجاد درد وجود دارد.

 

با این حال بخاطر تسكین دردی كه در چند روز اول تزریق این دارو ایجاد می شود، ارزش استفاده كردن از آن را دارد.

 

قرصهای مسكن درد:

همین كه درد كاهش پیدا كرد استفاده از مسكن هایی مثل استامینوفن، استامینوفن كدئینه، بروفن، دیكلوفناك یا پیروكسیكام برای كنترل تسكین درد كافی خواهد بود.

 

افراد مختلف به داروهای مسكن مختلف واكنشهای مختلفی نشان میدهند، بنابراین اگر یك نوع داروی مسكن برای شما زیاد موثر نیست می توانید داروی مسكن دیگری را امتحان نمایید.

سایر انواع تسكین دهنده های درد:

تعداد دیگری از اقدامات وجود دارند كه می توانند باعث تسكین درد شوند.

 

استفاده از كیسه آب گرم، پدهای گرم و كیسه حاوی قطعات یخ ممكن است به كاهش درد كمك كند. بعضی از بیماران از طب سونی استفاده می كنند و برای تسكین درد آن را مفید می یابند.

از روش TENS «تحریك الكتریكی عصب از طریق پوست» می توان برای كمك به تسكین درد در بعضی بیماران استفاده نمود.

 

این روش شامل دستگاه كوچكی است كه به یك كمربند متصل می شود و حاوی چند الكترود كوچك می باشد. این الكترودها بر روی محل درد قرار داده میشوند و باعث یك احساس گزگز میشوند.

 

و بالاخره اینكه توجه به جزئیاتی مثل استفاده از صندلی راحت با بالشتكهای محافظ كمر و استفاده از تختخواب نسبتاً سفت اهمیت زیادی داشته ومی تواند به كیفیت زندگی روزانه بهبود ببخشد.

پایگاه فرهنگی هنری تکناز