راه حلی تازه برای درمان بیماری stammering یا لكنت زبان

هیدی كینگ، دختری بیست و پنج ساله و از اهالی ایسكس انگلستان اولین انگلیسی ای هست كه برای آزمایش این روش جدید درمان لكنت زبان به نیویورك آمریكا رفت.

 

هیدی دختری زیبا، بسیار شاد و سرزنده و با دوستان فراوونی ست كه بسیار اجتماعی و مخصوصا عاشق رقص تانگو و پارتیه…

ولی اون بمحض باز كردن دهانش و آغاز صحبت توجه همه ی ي رو به خودش جلب میكنه. بسیار طول میكشه كه حتی چند جمله خیلی ساده رو ادا كنه كه هم سخت و عذاب آور برای خودشه و هم خسته كننده برای شنونده.

 

لبخند اون وقتی قطع میشه كه سعی كنی جمله اونو تو تموم كنی…لكنت زبون اون از سن سه سالگی شروع شد و تمام معالجات تا بهمین حالا همه ی ي شون بیفایده بودن.

لكنت زبان برای هیدی نه تنها مانعی برایش در زندگی نبوده كه او بعنوان دانشجوی ممتاز در رشته روانشناسی از دانشگاه كنت فارغ التحصیل شده و الان هم یك شغل خیلی خوب داره.

 

او چند وقت پیش بعنوان یك داوطلب به نیویورك رفت تا بعنوان اولین انگلیسی این روش درمان جدید رو به روی خودش آزمایش كنه…

این روش درمان حدودا 5000 پوند هزینه داره و بیمه های‌ دولتی هم پرداخت اونو تو انگلیس قبول نمیكنن و این درحالیه كه هیچ تضمینی هم برای خوب شدن 100% بیماری وجود نداره.

 

این وسیله كوچك كه در گوش نصب میشه شبیه یك سمعك بسیار كوچك ولی پیشرفته تر و الكترونیكیه و اسمش هست SpeechEasy .

و اما نحوه كار این وسیله از این قراره: بیشتر افراد مبتلا به لكنت زبان، حتی موارد حاد اون مثل هیدی، قادر هستند كه تقریبا بدون اشكال به همراه یك آهنگ و خواننده اون آواز بخونن و بقول معروف همنوایی یا همخوانی كنن.

 

مثل مثلا خواننده معروف انگلیسی، گرت گیت، كه حرف زدن عادی اش با لكنت فراوون همراه بود ولی موقع خوندن این لكنت متوقف میشد.

این اثر كه “تاثیر پژواكی” نامیده میشه دقیقا كاری هست كه این دستگاه انجام میده؛ به این صورت كه دستگاه صدای شخص بیمار رو هنگام حرف زدن تقلید میكنه، بازسازی میكنه و به گوش فرد میرسونه و به مغز شخص این گونه القا میكنه كه اون داره با یكنفر دیگه همزمان صحبت و همخوانی میكنه و دقیقا داره همون چیزهایی رو میگه كه اون شخص داره میگه؛ كه نهایتا این “اثر پژواكی” باعث توقف لكنت و عملكرد صحیح مغز میشه.

هیدی میگه: “من احساس میكنم كه دیگه هیدی نیستم چون من دیگه موقع حرف زدن لكنت ندارم..احساس میكنم رها شده ام و این شخص دیگری است كه داره حرف میزنه و این من نیستم. احساسم شبیه كسی است كه مواد مخدر مصرف كره باشه..آرامش كامل دارم..

 

من دائماٌ به اون به اون شخصی گوش میدم كه تو گوشمه و حرف میزنه.

 

احساس عجیبی دارم…دیگه تقلا برای حرف زدن نمیكنم..

و حرف زدن بدون لكنت برام خیلی عجیبه..” دكتر جان هاسكل پزشك معالج هیدی در نیویورك میگه:”این یك معالجه 100% نیست، هیدی تازه شروع كرده به شنیدن صدای خودش به یه روش دیگه.

 

او صدای خودش رو با یك تاخیر بسیار كوتاه و كمی تٌن بالاتر دوباره میشنوه كه داره با او صحبت میكنه؛ او در بعضی لحظات با لكنت و توقفهای كوچیك مواجه خواهد شد ولی بتدریج یاد میگیره كه چطور اون مشكل روحل كنه و بهش عادت كنه.

 

دوستان و اطرافیانش نباید انتظار داشته باشن كه هیدی 100% مثل اونا صحبت كنه..”

مسائل احساساتی این تغیر هم مهم هستند.. هیدی از استفاده كردن از این وسیله می ترسید…

 

اون میگه:”این وسیله نحوه ارتباط منو با اطرافیانم تغییر میده..این تقریبا شبیه این میمونه كه من كنترلم رو از دست داده ام.نگاهم به خودم عوض شده واعتماد به نفسم بیشتر.

امروز احساس میكنم كه شخص متفاوتی شده ام در حالیكه من هنوز همون هیدی هستم.من سعی میكنم تمركز كنم و به این شخصی كه در گوشم صحبت میكنه گوش كنم.

من زندگی خودم رو مثل سابق ادامه خواهم داد ولی اینبار دیگه هیچوقت مجبور نیستم كه به نحوه حرفزدنم هنگام صحبت فكر كنم.

 

” او ادامه میده:” این یك ماجرای طولانی بوده تا حالا كه هنوز هم ادامه داره.

من میترسم وقتی كه به این ماجرا فكر میكنم، اما توانایی من بیشتر از اینهاست، چه با لكنت چه بدون آن

پایگاه فرهنگی هنری تکناز