مدیر کانون سنگرسازان بی سنگر در این باره می گوید: بعد از هفتم امام، گنبد را به این محل انتقال داده اند و از آن زمان تاکنون در این محل قرار دارد.
مهندس حسین علی عظیمی می افزاید: این شاید بهترین حالت برای حفاظت از این گنبد بود که در گوشه حیاط این مجتمع به نماز خانه ای کوچکی تبدیل شود.
حتما گنبدی که روزهای اول بر پیکر امام (ره) قرار داشت خاطرات زیادی را در دل خود دارد و نظاره گره آدم هایی بوده که به او نگاه می کردند.
مراسم هفتم حضرت امام خمینی (ره) ساعت ۷ صبح قرار بود برگزار شود، شریفیان می گوید: ۴۸ ساعت کار بی وقفه بچه های جهاد سازندگی گنبد را به موقع آماده کرد و بروی کانتینرها گذاشتند ویک مقبره موقت کوچک ساخته شد.
۱۴ خرداد ۶۸ در تاریخ جهان ثبت شده است هیچ کس آن روز غمش را فراموش نمی کند، امام (ره) به ناگاه از بین مردم کشورش رفت و همه را تنها گذاشته بود.
بعداز ظهر روز شنبه سیزدهـم خـرداد ماه سـال ۱۳۶۸ لحظه وصال بـود. قــلبـى از کار ایستـاد که میلیـونها قلــب را بـه نور خدا و معنـویت احـیاء کرده بـود . بــه وسیله دوربین مخفـى اى که تـوسط دوستان امــام در بیمارستان نصب شده بـود روزهاى بیمارى و جریان عمل و لحظه لقاى حق ضبط شده است. وقتى که گوشه هایـى از حالات معنوى و آرامـش امام در ایـن ایـام از تلویزیون پخـش شـد غوغایى در دلها بر افکند که وصف آن جــز با بودن در آن فضا ممکـن نیست. لبها دائمـا به ذکـر خـدا در حـرکت بود.
در آخرین شب زندگى و در حالى که چند عمل جراحى سخت و طولانى درسن ۸۷ سالگى تحمل کرده بود و در حالیکه چندیـن سرم به دستهایشان وصل بـود نافله شب مى خـواند و قـرآن تلاوت مـى کرد . در ساعات آخر، طمانینه و آرامشى ملکـوتـى داشـت و مـرتبا شـهادت بـه وحـدانیت خـدا و رسالت پیـامبـر اکرم (ص) را زمـزمه مـى کـرد و بـا چنیـن حــالتى بـود که روحـش به ملکـوت اعلى پرواز کرد.