موضوعی که نباید به سادگی از کنار آن گذشت…
گرچه موارد گزارش شده تروما صرفا یک حادثه را تشریح می کنند اما می توانند مانند مورد زیر حاوی اطلاعات علمی بسیار مفیدی برای کاربردهای جراحی نیز باشند.
.
.
تصویری که مشاهده می کنید چهره گرگور باچی از مجموعه آرشیدوک فردیناند دوم امپراتور اتریش (شکلA) را نشان می دهد و این سوال را مطرح میکند که آیا داستان نجات باچی از این جراحت نافذ فقط یک افسانه بوده یا بر اساس واقعیت های پزشکی احتمال نجات یافتن از چنین جراحت نافذی در ناحیه سر و گردن وجود دارد؟
وقتی که مورد مشابهی از چنین جراحتی به ما معرفی شد، توانستیم پاسخ این سوال را بیابیم. بیمار کارگری بود که بر اثر سقوط یک میله فلزی از پشت بام یک کلیسا با ارتفاع حدود ۱۴ متر دچار سانحه شد و میله در جهت قدامی خلفی در سرش فرو رفت (شکل B). مسیر میله فلزی در خط وسط و تقریبا موازی با خط افقی فرانکفورت بود. میله از دیواره قدامی سینوس ماگزیلاری وارد شده، از سوراخ تریگوپالاتین و اینفراتمپورال عبور کرده و از سمت پایین و داخل زائده ماستوئید خارج شده بود. بیمار دوبار تحت عمل جراحی قرار گرفت و حدود یکسال سردرد و دوبینی متوسط داشت اما در حال حاضر حدود ۵ سال پس از سانحه بیمار هیچ علامتی ندارد!
این مورد نشان می دهد که حتی تروماهای بسیار شدید در ناحیه سر و گردن میتواند بدون عارضه جدی بهبود یابد. بعلاوه برخی اجسام نافذ از لحاظ شکل و اندازه شبیه به وسایل جراحی هستند، بنابراین چنین مسیرهایی مثل سوراخ اینفرا تمپورال میتواند یک راه عملی برای دستیابی به ساختارهای عمقی مثل جراحی آندوسکوپیک قاعده ی جمجمه باشد.
گردآوری : پایگاه اینترنتی تکناز