در این مطالعات، تغییرات صورت گرفته در وضعیت احساسی مردم در طول زمان با استفاده از یک مدل بررسی شد تا دانشمندان بتوانند چگونی شیوع آنها را بررسی کنند.
محققان دانشگاه هاروارد همچنین از اطلاعات پروژه طولانی مدتی به نام تحقیقات قلبی Framinghamاستفاده کردند که اطلاعات پزشکی و اجتماعی ساکنان منطقه را از سال 1948 و هر دو سال یکبار ثبت کرده بود.
شرکت کنندگان این تحقیق که در مجموع هزار و 880 نفر بودند وضعیت احساسی خود را در هر مرحله به صورت شاد، غمگین و خنثی دسته بندی کردند. وضعیتهای احساسی این افراد در طول زمان ارزیابی شد و دانشمندان بیشترین تمرکز خود را روی این موضوع قرار دادند که چگونه وضعیت حسی یک فرد میتواند روی افرادی که در ارتباط با او هستند تاثیرگذار باشد.
دانشمندان با انجام این تحقیقات به این نتیجه رسیدند که شادی و غم میتواند در طولانی مدت مسری باشد و به دیگران منتقل شود. این بررسیها همچنین نشان داد مردم سریعتر از حالت ناراحت و غمگین به حالت خنثی باز میگردند.
این مطالعات نشان میدهد اگرچه که شرکت کنندگان سریعتر از ناراحتی به حالت خنثی باز میگردند، اما میزان شیوع غم و اندوه در جامعه بیشتر از شادی است. احتمال غمگین شدن یک فرد به دلیل ارتباط با یک فرد ناراحت تقریبا 2 برابر است. اما احتمال شاد شدن یک فرد در هنگام ارتباط با یک فرد شاد تا 11 درصد افزایش پیدا میکند.