«مجید عاصمی» منتقد سینما در گفتو گو با خبرنگار سینمایی فارس در مورد فیلم «طلا و مس» ساخته همایون اسعدیان، اظهار داشت: نكتهای كه بیشتر در این فیلم جلب توجه میكند، استفاده از عناصری قابل تعمیم به اقشار جامعه است كه به تضمین موفقیت این فیلم كمك شایانی كرده است. وی ادامه داد: حضور موفق «نگار جواهریان» (زهرا سادات) در این فیلم یك ویژگی مهم است. او بازی بسیار خوبی در این فیلم دارد. «زهراسادات» با بازی این بازیگر موفق در پروسه فیلم به جایگاه والایی دست پیدا میكند و مخاطب محبت و فداكاریهای او را باور میكند. این منتقد ادامه داد: به نظر من برای هر چه بهتر دیده شدن این فیلم حتما باید در نمایش خانگی به صورت گستردهای پخش شود و شهرداری تهران (حامی فیلم) بیاید و با یك سرمایهگذاری سازنده، فیلم را به صورت عمومیتری تكثیر كند تا در دسترس همه مردم قرار بگیرد و كسی نباشد كه «طلا و مس» را ندیده باشد. وی ادامه داد: «طلا و مس» از جمله آثاری است كه هم ارتباط جامعه با روحانیت را مستحكم میكند هم این كه باید چند بار دیده شود تا بتوان به لایههای زیرین و ارزشی آن دست پیدا كرد. عاصمی تصریح كرد: فیلم «طلا و مس» نشان میدهد كه سینمای ایران جایگاه تهیه كننده خود را شناخته است. فیلم از تهیهكننده آغاز میشود و تهیه كننده مالك معنوی اثر است، چرا كه «منوچهر محمدی» ادعای برادری كرده است و حال میتواند ادای ارث كند… وی گفت: اما به عنوان جمله معترضه میتوان گفت كه خوب نیست كه ما به چند نفر در این حوزه بسنده كنیم. به طور مثال فقط «منوچهر محمدی»، «ابراهیم حاتمیكیا» و «پرویز پرستویی» محق هستند در جامعه، درباره موضوعات خاصی فیلم بسازند. به نظر من همه كارگردانان میتوانند فیلم بسازنند و حرفشان را بزنند. او گفت: كار اصلی «طلا و مس» این است كه سینما را از مسیر درست انتخاب میكند و طبعا در زمینه غیراكرانی هم ویژگیهای ارزشی بالایی دارد و ما را به آینده سینمای ایران امیدوار میكند. این منتقد ادامه داد: با دیده شدن «طلا و مس» حال میتوان گفت كه سینمای ایران به آرامی در مسیر طلا شدن حركت میكند و از مس شدن فاصله میگیرد. وی در پایان این گفتو گو در مورد كارنامه همایون اسعدیان نیز اظهار داشت: در مجموع «همایوناسعدیان» یك سینماگر موفق است كه به نظر من توانسته جان سالم به در ببرد! فیلمسازهای بسیاری را داشتهایم كه امروزه از آنها دیگر نامی برده نمیشود اما «همایون اسعدیان» اساسا یك فیلمساز حرفهای مطلق است كه در كارنامه خود فراز و فرود دارد. به طور مثال میتوان به «ده رقمی» اشاره كرد كه ضعیف است اما فیلمی چون «شوخی» از او، یك فیلم تجاری اما دیدنی بود. «طلا و مس» هم در كارنامه او مؤید یك پیشرفت فوق العاده است.