عجایب هفتگانه علم مهندسی (+عکس)

از آنجا كه از این عجایب چیزی به جز ویرانه باقی نمانده، گروه‌هایی درصدد برآمدند تا فهرست جدیدی از عجایب هفتگانه را ارائه دهند.

یكی از این گروه‌ها انجمن مهندسان عمران آمریكاست كه سال 1852 تاسیس شد و سال 1994 فهرستی از عجایب هفتگانه علم مهندسی را ارائه داد؛ پروژه‌هایی كه غیرممكن زمان خود را ممكن كردند و علم مهندسی را
یك گام به پیش راندند.

تماشایی‌ترین پل جهان

گلدن گیت، نماد شهر سانفرانسیسكو، پل معلقی است كه این شهر را به شمال ایالت كالیفرنیا وصل می‌كند. این پل سال 1937 گشایش یافت و تا سال 1964 طولانی‌ترین پل معلق جهان به‌شمار می‌رفت.

گلدن گیت 67 متر بالاتر از سطح آب قرار دارد و از شش مسیر مخصوص تردد وسایل نقلیه و دو مسیر محل عبور عابران پیاده در هر دو طرف تشكیل شده است. هركدام از دو برجی كه در طول این پل ساخته شده 227 متر ارتفاع دارد.

رنگ این پل نارنجی متمایل به قرمز، معروف به نارنجی بین‌المللی است. این رنگ برای هماهنگی این پل با محیط اطراف خود و جلوه بیشتر آن در مه و غبار همیشگی این منطقه انتخاب شده است.

سال 2001 انجمن مهندسان عمران آمریكا سه بنا را با نام «بناهای هزاره» معرفی كردند؛ این بناها عبارت بودند از كانال پاناما، ساختمان امپایر استیت و پل گلدن گیت.

پلی كه از زمان ساختش تاكنون آسیبی ندیده و در برابر اختلاف دمای شدید، عبور وسایل نقلیه سنگین و زلزله 8.3 ریشتری مقاومت كرده، ابتكار مهندس مشهور جوزف استراس بود كه پیش از این طراحی شده 400 پل متحرك را بر عهده داشت.

شاهراهی از مهندسان

كانال پاناما یك آبراه غیرطبیعی است كه در كشور پاناما به وجود آمده و اقیانوس آرام را به اقیانوس اطلس وصل می‌كند.

این آبراه 82 كیلومتری كه در جریان یكی از بزرگ‌ترین و دشوارترین پروژه‌های مهندسی در جهان ایجاد شده ‌است، یكی از مهم‌‌ترین آبراه‌های جهان است.

در شرایطی كه راه معمولی كشتیرانی میان شهرهای نیویورك و سانفرانسیسكو 22 هزار و 500 كیلومتر مسافت دارد، عبور از آبراه پاناما این مسافت را به 9500 كیلومتر كاهش می‌دهد.

ایده اولیه ایجاد یك آبراه در كشور پاناما به قرن 16 بازمی‌گردد و اولین تلاش برای ایجاد این آبراه به سال 1880 و به رهبری فرانسوی‌‌ها مربوط می‌‌شود.

پس از شكست این پروژه كه به كشته‌شدن 21 هزار و 900 كارگر انجامید، پروژه نهایی توسط آمریكایی‌‌ها ادامه یافت و حدود سال 1900 به انجام رسید تا سرانجام آبراه در سال 1914 برای استفاده بازشد.

در گذشته كشتی‌ها برای عبور از اقیانوس آرام به اقیانوس اطلس مجبور بودند آمریكای جنوبی را دور بزنند، اما پس از ایجاد این كانال به طور مستقیم از اروپا به آمریكا و از آنجا به آسیای شرقی می‌روند.

نماد شهر همیشه بیدار

برج امپایر استیت ، 102 طبقه‌ای تجاری در محله منهتن در نیویورك آمریكا كه هزار اداره و 21 هزار كارمند را در خود جای داده است، یكی از معروف‌ترین نمادهای كلانشهر نیویورك است.

سال 1931 میلادی كه این بنا ساخته شد، تمام ركوردهای زمان خود را شكست و معروف به هشتمین شگفتی پس از عجایب هفتگانه شد.

در حالی كه هنوز تكنولوژی ساخت آسمانخراش‌ها ابتدایی بود، سازندگان امپایر استیت توانستند این بنای 102 طبقه‌ای را در طول یك سال و 45 روز با 64 آسانسور بسازند.

این ساختمان 381 متری توانست ركورد بلندترین سازه جهان را تا 40 سال بعد، از آن خود كند. امپایر استیت اولین آسمانخراش با بعد عمودی عظیم است.

30 سال تلاش برای یك سد

سیل سال 1953 در سواحل زیلند در جنوب غربی هلند، ویرانی‌ها و خسارت بسیاری به بار آورد بنابراین كمیسیونی تحقیقاتی تشكیل شد كه در پی راهكاری برای جلوگیری از وقوع دوباره چنین فاجعه‌ای در آینده باشد.

30 سال زمان برد تا تحقیقات كامل شود و تكنولوژی لازم برای ساخت سدی محافظتی فراهم و ساخت پروژه دلتاوركز كامل شد.

سد دلتاوُركز مجموعه‌ای از چند پل، سد و اسلایدهای فلزی 300 تنی است كه همزمان با هم كار كرده و از شهر در برابر توفان‌های دریایی محافظت می‌كنند.

این سد دفاعی سه كیلومتری از 65 ستون 38 متری كه بین هر كدام اسلایدهای آهنی 300 تنی متحرك وجود دارد، تشكیل شده است.

هنگامی كه دریا توفانی شود، تنها یك ساعت زمان می‌برد تا اسلایدها بسته شوند و از منطقه در برابر سیل و توفان محافظت كنند.

در آب و هوای عادی به دلایل اقتصادی و زیست‌محیطی دریچه‌ها باز می‌شوند تا كشتیرانی و ماهیگیری كشور با مشكلی مواجه نشود و همین‌طور اكوسیستم منطقه دچار تغییر خاصی نشود.

شاهكاری در سدسازی

سد ایتایپو دومین سد بزرگ هیدرولیكی جهان است و روی رود پارانا در مرز پاراگوئه و برزیل احداث شده است. این سد كه با ارتفاع 196 متر و 7.92 كیلومتر طول توانایی ذخیره‌سازی 29 میلیارد تن آب را دارد سال 1967 كمیسیونی متشكل از محققان برزیلی و پاراگوئه‌ای تشكیل شد تا برای گسترش رود پارانا و زدن سد مناسبی بر این رود، تحقیقاتی انجام دهند.

سه سال طول كشید تا دو كیلومتر طول رود را بیشتر كردند، 91 متر عمق و 122متر عرض آن را و 50میلیون تن خاك برداشته شد.

مهندسان ترجیح دادند كه از تكنولوژی گرانش كاذب در سد سازی استفاده كنند، چراكه 35 درصد كمتر نیاز به بتون دارند، ولی در عین حال توانایی تحمل آب با چنین حجم بالایی را دارد.

حجم مواد مصرفی برای ساخت این سد چشمگیر است، چراكه استیل و آهن مورد نیاز برای ساخت این سد برابر با استیل و آهن مورد نیاز برای ساخت 380 برج ایفل بود و 15 برابر تونل مانش نیاز به بتون داشت.

سد ایتایپو با داشتن 20 ژنراتور و تولید 14هزار مگاوات برق در ثانیه، 25 درصد از برق مورد نیاز برزیل و 78 درصد برق مورد نیاز پاراگوئه را تامین می‌كند و ركورد تولید برق را در سال 2000 از طریق تولید 93.4 میلیارد كیلووات در ساعت زده است.

برج مخابراتی سی‌ان در تورنتوی كانادا یكی از بزرگ‌ترین پروژه‌های مهندسی زمان ما و جاذبه‌ای توریستی است. نام برج برگرفته از حروف اول «Canadian National» است كه به معنی برج ملی كاناداست.

زمانی كه كانادا سال 1973 در دوران شكوفایی اقتصادی به سر می‌برد، این برج ساخته شد تا نماد شكوفایی و سمبل این كشور باشد.

این برج با ارتفاع 553 متر در زمان خود بلندترین برج بود و اكنون چهارمین برج بلند جهان است. در روزهای آفتابی از بالاترین طبقه تا فاصله 160 كیلومتری قابل مشاهده است كه آبشار نیاگارا نیز در همین حدفاصل قرار دارد. درضمن می‌توان به دید 360 درجه‌ای از شهر هم رسید با طبقه‌ای كه هر 72 دقیقه یكبار به دور خود می‌چرخد.

آسانسور كاملا شیشه‌ای سی‌ان كه اولین در نوع خود است با سرعت 22 كیلومتر در ساعت حركت می‌كند و 147 طبقه را در 58 ثانیه طی می‌كند. این برج همچنین طبقه‌ای شیشه‌ای دارد كه مقاومت كف آن پنج برابر مقاومت كف‌های عادی است.

این برج در برابر زلزله 7.2 ریشتری در سال 1995 مقاومت كرده و تخمین​زده شده كه در برابر زلزله 8.5 ریشتری هم مقاومت خواهد كرد.

​​طولانی‌ترین راه آبی جهان

تونل مانش با طول 52 كیلومتر طولانی‌ترین تونل زیرزمینی است كه 39 كیلومتر آن از زیر دریا در عمق 40 متری می‌گذرد و فولكستون انگلستان را در عرض 30 دقیقه به بندر ادوكاله فرانسه وصل می‌كند، به این ترتیب سفر زمینی از لندن به پاریس یا بالعكس فقط سه ساعت طول می‌كشد.

حفر تونل از سال 1880 آغاز شد، ولی به دلیل مواجهه با مشكلات فراوان ادامه پروژه منتفی شد؛ سپس سال 1986 با گسترش نوآوری‌هایی در علم مهندسی، انگلستان و فرانسه سر برنامه‌ای برای ساخت تونل توافق كردند.

خطر بزرگ در حین حفر تونل جاری‌شدن آب دریا با فشار به داخل تونل در قسمت‌هایی بود كه خاك سستی داشت كه با راهكارهایی از وقوع چنین خطری جلوگیری شد.

پس از هفت سال در سال 1994 بزرگ‌ترین پروژه ساختمانی اروپا افتتاح شد و اكنون سریع‌ترین و ارزان‌ترین مسیر برای انتقال كالا و سفر انسان بین انگلستان و فرانسه از طریق این تونل است.