عرق بهار نارنج دارای طبیعت گرم و مقوی جسم و روح است.
عرق بهار نارنج برای معطر كردن شربت ها استفاده می شود، اعصاب را تقویت و بی خوابی را درمان می كند.
بهار نارنج آرامش بخش و ضدهیجانات دستگاه عصبی است، سردردهای عصبی و میگرنی را كاهش می دهد و تپش نامنظم قلب و اضطراب را از بین می برد.
عرق بهار نارنج دارای طبیعت گرم و مقوی جسم و روح است.
پوست نارنج ضد یبوست است و برای افرادی كه معده ی آن ها زیاد ترش می كنند، بهترین دارو است.
مربای بهار نارنج مقوی معده و ضد تشنج است.
عرق بهار نارنج اشتهاآوری قوی است و برای رفع ضعف اعصاب مفید و نشاط آور است و در تسكین ناراحتی های سینه و تپش قلب مؤثر است.
عرق بهار نارنج برای معطر كردن شربت ها استفاده می شود، اعصاب را تقویت و بی خوابی را درمان می كند.
مصرف عرق بهار نارنج تپش نامنظم قلب، تشویش و اضطراب را از بین می برد و افرادی كه مشكل اختلال خواب دارند، می توانند پیش از خواب، مقداری عرق بهار نارنج با چای مصرف كنند.
عرق بهار نارنج به جای دیازپام
با توجه به نتایج به دست آمده از یك مطالعه، از بهار نارنج می توان به عنوان یك پیش داروی موثر جهت كاهش اضطراب بیماران قبل از عمل جراحی استفاده كرد.
این مطالعه با هدف مقایسه ی تاثیر عرق بهار نارنج و دیازپام بر اضطراب بیماران قبل از عمل جراحی توسط دكتر محمود اخلاقی، استادیار گروه بیهوشی مركز تحقیقات گیاهان دارویی دانشگاه علوم پزشكی شهركرد و جمعی از همكاران انجام شد.
در این مطالعه تعداد 60 بیمار 14 تا 48 ساله ی مراجعه كننده به بیمارستان آیتالله كاشانی شهركرد جهت عمل جراحی، انتخاب و به طور تصادفی در دو گروه 30 نفره تقسیم شدند.
2 ساعت قبل از عمل به گروه یك 100 سی سی عرق بهار نارنج و به گروه 2 محلول یك قرص 5 میلی گرم دیازپام در 100 سی سی آب به صورت خوراكی داده شد.
میزان اضطراب بیماران توسط پرسشنامه اضطراب اسپیل برگر و علائم حیاتی بیماران قبل و 2 ساعت پس از دریافت دارو ثبت شد.
یافته های این پژوهش:
گروه ها از نظر ویژگی های دموگرافیك، نبض و اضطراب قبل از عمل همسان بودند.
میزان اضطراب موقعیتی پس از مصرف دارو در هر دو گروه مصرف كننده ی بهار نارنج و دیازپام كاهش یافت.
مقایسه ی دو گروه تفاوت آماری معنی داری نداشت.
تغییرات تعداد نبض و فشار خون در هر دو گروه قبل و بعد از مصرف دارو تفاوت آماری معنی داری نداشت.
طبیعت سرد و گرم بدن
محققانی كه در این زمینه تحقیق كرده اند، معتقدند افراد گرم مزاج به مصرف مواد غذایی سرد تمایل دارند و در صورت مصرف غذاهای گرم مثل شكلات، عسل و خرما، دچار التهاب و گر گرفتگی می شوند و همچنین افرادی كه سرد مزاج هستند، با مصرف غذاهای سرد مثل ماست و ترشی دچار ناراحتی هایی نظیر درد استخوان ها یا ضعف و بی حالی می شوند.
بر این اساس است كه توصیه می شود افرادی كه طبیعت گرم صفراوی یا دموی دارند، غذاهای سرد مصرف كنند تا گرمی آنان تعدیل شود و افرادی كه طبع سرد بلغمی یا سوداوی دارند، غذاهای گرم مصرف كنند و یا با مخلوط غذاهای سرد و گرم، اثر سردی و گرمی خنثی شود.
سردی و گرمی كه در طب جدید با عنوان غذاهای كم كالری و پُر كالری نام برده می شود، واقعیت غیر قابل انكار است و به عقیده محققان، در صورت پیروی از الگوهای صحیح، افراد از مصرف مواد غذایی مختلف بهره مند خواهند شد.
دكتر سید اشرف الدین گوشه گیر، عضو مؤسسه طب اسلامی با تأیید این مطلب كه برخی افراد طبع سرد و برخی دیگر طبع گرم دارند، معتقد است: هر فرد به صورت تجربی قادر است تا طبیعت خود را شناسایی كند تا بر این اساس، از ناهماهنگی بین مواد غذایی و عوارض حاصل از آن پیشگیری كند. همان طور كه گفته شد، افرادی كه طبیعت گرم دارند، تحمل گرما را ندارند و به مصرف مواد غذایی خنك و سرد تمایل دارند، زیرا این گونه مواد غذایی انرژی كمتری دارد اما افرادی كه طبیعت سرد دارند، سرمایی هستند، آب و هوا و مواد غذایی گرم برای آنان مناسب تر است و تمایل آنان به مصرف مواد غذایی گرم و پُر انرژی است. اساتید طب سنتی در خصوص علت بروز این پدیده در افراد، معتقد هستند مزاج افراد یا مادرزادی و یا اكتسابی است.
دكتر مجید انوشیروانی، دستیار تخصصی طب سنتی دانشگاه علوم پزشكی ایران در این باره می گوید: صفات مادرزادی مزاج انسان، حاصل تركیب صفات كیفیتی مزاج والدین و تأثیر محیط در دوران رشد جنینی است. به معنای عام و كلی شامل محیط جغرافیایی و شرایط اقلیمی، تغذیه، میزان خواب و بیداری و فعالیت و استراحت مادر و رویدادهای روانی مادر و… است.
وی با بیان این كه نوع طبیعت افراد وراثتی است، ادامه می دهد: با توجه به این كه در فلسفه طب سنتی، گرمی و سردی كیفیت های فاعله هستند، باید آن ها را در فرآیند توارث ژنی، صفات غالب بدانیم. بنابراین مزاج فرزند یك زوج كه هر دو مزاج گرم دارند، حتماً گرم خواهد بود و تنها در صورتی مزاج فرزند آن ها سرد خواهد شد كه مادر در دوران بارداری به شدت تحت تأثیر عوامل سردی آور قرار داشته و به بیماری های رحم یا مغز و كبد دچار شده باشد. البته ممكن است فردی كه گرم مزاج مادرزادی بوده است، در دوران زندگی اش تحت تأثیر شرایط زیستی و یا روحی و روانی و عارضه های دیگر تغییر مزاج دهد و مزاج جدیدی را اكتساب كند.
از سوی دیگر طبق نظر حكمای طب سنتی ایران، بدن همه موجودات و انسان ها از چهار ماده اصلی ساخته شده است كه عبارت هستند از: خاك، آب، هوا و آتش. كه هر كدام از این اركان دارای كیفیت خاص خود می باشد.
دكتر حسین رضایی زاده، دستیار تخصصی طب سنتی در دانشگاه علوم پزشكی ایران، با بیان این كه كیفیت خاك را سرد و خشك، آب، سرد و تر، هوا، گرم و تر و آتش را گرم و خشك در نظر بگیریم، می گوید: " اگر بدن انسان از مقادیر متناسب خاك، آب، هوا و آتش تركیب شده باشد، مزاج معتدل به وجود می آید و اگر یكی بر دیگری برتری داشته باشد، مزاج های چهار گانه اصلی كه عبارت هستند از مزاج سوداوی، بلغمی، دموی و صفراوی، ایجاد می شوند. "
به گفته این متخصص طب سنتی " در شخص سوداوی، خشكی، در بلغمی، سردی و تری و در فرد دموی، گرمی و تری و نهایتاً در شخص صفراوی گرمی و خشكی غلبه دارد كه این كیفیات یعنی سردی و گرمی و تری و خشكی موجب بروز علائمی در فرد می شود."
طب جدید در تحقیقات خود در زمینه ریشه های بروز سردی و گرمی در افراد بر تجربه های قدما مهر تأیید زده است، هر چند كه تحقیقات در این زمینه اندك است و به گفته دكتر انوشیروانی تبیین دقیق تر این مسائل و وراثتی بودن مزاج افراد نیازمند مطالعات تخصصی تر و گسترده تر است كه در صورت ادامه مطالعات و رسیدن به یافته های جدیدتر می تواند در بهبود سلامت نسل نیز كمك كننده باشد. با این حال دكتر مرتضی صفوی، متخصص تغذیه با تأیید این مسئله و تأثیر سردی و گرمی بر روح و جسم انسان می گوید: " برخی افراد طبیعت سرد دارند و با خوردن مواد غذایی سرد مثل ماهی، سردی می كنند كه به عبارتی بدن ضعف می كند و دچار سُستی مفاصل، كندی حركت، خواب آلودگی و یا كم حوصلگی می شود. "
بر اساس برخی از یافته های علمی و تحقیقات متخصصان طب سنتی اساساً این مسئله كه برخی از غذاها گرم و برخی از غذاها سرد هستند درست است و بهتر است افراد با تشخیص این كه طبع سرد یا طبع گرم دارند، به رعایت اعتدال در مصرف مواد غذایی اهمیت بدهند.
همان طور كه گفته شد در طب ایرانی تئوری بنیادی داریم به نام اخلاط چهار گانه(صفراوی، دموی، بلغمی و سوداوی) كه این اخلاط چهار گانه تركیباتی مایع هستند.
بر اساس این تئوری غذایی كه می خوریم در كبد تغییر ماهیت داده و فعل و انفعالاتی روی آن صورت می گیرد و به چهار شكل در می آید:
تركیبی قرمز متمایل به زرد به نام صفرا كه به هضم غذا كمك می كند و كاركرد مغزی را افزایش می دهد.
تركیب دیگر سرخ رنگ است به نام دم یا خلط خون كه اكسیژن و مواد غذایی را به بافت ها و سلول های بدن می رساند.
تركیب سوم كه بلغم نام دارد، قرمز كم رنگ است و وظیفه تسهیل كار مكانیكی و لغزش مفاصل روی هم و تشكیل بافت عصبی و سلول های مغزی را دارد.
تركیب چهارم قرمز و جگری رنگ است كه سودا نام دارد و وظیفه طبیعی تحریك اشتها و تشكیل بافت استخوانی را دارد.
به این ترتیب هر ماده غذایی وقتی وارد بدن می شود، بسته به مزاجش موجب تولید اخلاط چهار گانه می شود و البته یكی را بیشتر تولید می كند. افراد باید مشخص كنند كه در كدام یك از مزاج های چهار گانه صفراوی، دموی، بلغمی و سوداوی قرار می گیرند و برای این كار لازم است تا بدانند كه علائم هر یك از این مزاج ها چیست و بیشتر علائم كدام یك از این مزاج ها با آن ها تطابق دارد.
دكتر حسین رضایی زاده، دستیار تخصصی طب سنتی در دانشگاه علوم پزشكی ایران با اشاره به اخلاط چهار گانه می گوید:
مزاج افراد دموی گرم و تر و رنگ چهره آن ها قرمز و پُرخون است.
این افراد معمولاً كسل بوده و خواب زیاد و سنگینی دارند و در فصل بهار این حالت برای آنان تشدید می شود. دهان دره، كش و قوس بدن و كشیدن دستها به اطراف جزو حالات آن ها است. این افراد معمولاً خوش اخلاق هستند و خون ریزی از نقاط مستعد مثل بینی و لثه در آنان شایع است.
اما مزاج بلغمی ها سرد و تر است.
این افراد چهره سفید دارند و پوست آن ها سرد و نرم و شفاف است. آب زیاد دهان، كمی تشنگی و عطش، نرم بودن گوشت اندام ها، از علائم دیگر افراد بلغمی است. ماست، دوغ و سبزیجات دشمن این افراد است. خوش خوابی، كند فهمی، افت حافظه، كم رنگی ادرار و زبان نرم و پوشیده از بار سفید از دیگر علائم افراد این گروه است كه علائم آن ها در زمستان شایع تر است.
صفراوی مزاج ها دارای مزاج گرم و خشك هستند و سفیدی چشم آنان به زردی می زند.
دهان، زبان و بینی آنان خشك است و عطش آنان زیاد و اشتهای شان كم است، هنگام لمس، اندام های آن ها گرم است و از هوای خنك لذت می برند. این افراد بیشتر در سن جوانی دچار این مشكلات می شوند و در فصل تابستان مشكلات آن ها شدت پیدا می كند، این افراد باید تعادل در مصرف مواد غذایی را رعایت كنند و مصرف غذاهای پُركالری و گرم برای آنان مضر است.
دكتر انوشیروانی نیز در بیان نشانه های طبع سرد و گرم در افراد می گوید:
گرم بودن سطح پوست و احساس گرمی توسط خود فرد، كم چربی بودن بدن، سرخی یا زردی رنگ بدن، برجستگی مفاصل، اتساع و آشكار بودن عروق، زیاد بودن طول و عرض و ارتفاع نبض، سریع و شدید بودن واكنش بدن به خوراكی های دارای طبیعت گرم، سرعت در حركات، تندی بوی ادرار و عرق بدن، بیداری زیاد، زود خشمی، شجاعت، پُرحرفی و تند و پیوسته سخن گفتن، از جمله نشانه های عام فرد گرم مزاج تندرست است.
سرد بودن سطح پوست و احساس سردی توسط خود فرد، چربی دار بودن بدن، سفیدی رنگ بدن، پنهان بودن مفاصل و باریكی عروق، كم بودن طول و عرض و ارتفاع نبض و سریع و شدید بودن واكنش بدن به غذاهایی كه طبیعت سرد دارند، كندی در حركات و خونسردی و دیر خشم بودن از علائم عام فرد سرد مزاج تندرست است كه در هر دو گروه این نشانه ها علل دیگری نیز دارد و افراد نباید آن ها را نشانه های قطعی و یك سویه بدانند و تغییر دقیق این نشانه ها و علائم جسمی و روحی بر عهده پزشك طب سنتی است.
اما افراد با رعایت نكاتی می توانند از نشانه های سرد و گرمی كه در بدن آن ها بروز می كند، جلوگیری كنند، هرچند به گفته دكتر انوشیروانی، باید به این نكته توجه داشت كه ویژگی های رفتاری، دلالت مطلق بر نوع مزاج ندارند، زیرا در اثر تربیت و محیط فرهنگی و شرایط گوناگون دیگر، تحت تأثیر قرار می گیرند و دیگر این كه نشانه های گرمی و سردی تا زمانی كه فرد افعال و اعمال روزانه اش را به درستی و بدون اختلال و نقصان انجام می دهد، بر بیماری دلالت نمی كند و به بیان دیگر ویژگی های یاد شده اقتضای مزاج طبیعی فرد هستند و نیازی به درمان طبی ندارند. اگر چه تدبیر غذایی و سایر تدابیر برای پیشگیری از افراط این نشانه ها لازم است.
گرم مزاج و سرد مزاج ها چه نكاتی را باید رعایت كنند؟
دكتر رضایی زاده درباره این كه افراد گرم مزاج یا سرد مزاج چه نكاتی را باید رعایت كنند، می گوید:
* افرادی كه مزاج گرم و خشك دارند باید از هوای تازه و خنك بهره مند شوند و در رژیم غذایی خود از آب و مایعات ، میوه و سبزیجات تازه مثل كاهو و اسفناج استفاده كنند و از نوشیدن بیش از اندازه چای و قهوه خودداری كنند. این افراد همچنین باید مصرف غذاهای گرم و خشك را به خصوص در هوای گرم كاهش دهند.
* به گفته ی وی افرادی كه مزاج گرم و تر دارند باید از مقادیر مساوی میوه جات یا سبزیجات و گوشت استفاده كنند، غذاهای دریایی نیز برای این افراد مفید است. همچنین این افراد باید از غذاهایی با فیبر بالا استفاده كنند تا اجابت مزاج طبیعی داشته باشند و افرادی كه دارای مزاج سرد و تر هستند حتی المقدور باید روزانه فقط 2 وعده غذا میل كنند، زیرا توانایی دستگاه گوارش افراد سرد و تر كم است و لازم است حداقل حدود 10 تا 12 ساعت بین دو وعده غذایی شان فاصله بیفتد. اگر در بین وعده های غذایی احساس گرسنگی كردند مقدار كمی میوه مانند سیب، گلابی و یا سالاد همراه با مقدار مناسب از روغن زیتون یا پودر آویشن میل كنند. غذای این افراد باید سرشار از پروتئین و فیبر (تخم مرغ ، گوشت، میگو و جگر) باشد و در زمستان و شب ها در مصرف غذاهای سردی بخش احتیاط كنند.
* به گفته وی افراد دارای مزاج سرد و خشك باید از مایعات به اندازه كافی استفاده كنند و هر روز یك لیوان آب سیب یا آب هویج میل كنند و از مصرف غذاهای یخ زده ، كهنه و كنسرو شده خودداری كنند. این افراد باید مصرف مواد سرد و خشك را كاهش دهند. البته مصرف زیاد مواد گرمی بخش قوی مانند فلفل، سیر، پیاز، زنجبیل و… نیز برای این افراد مناسب نیست.
در مجموع باید گفت رعایت سردی و گرمی غذاها برای افراد با توجه به طبع سرد یا گرم شان اهمیت دارد.
افراد باید توجه كنند گوشت گوسفند، گندم ، خرما، عسل، مغزها مانند گردو، پسته، بادام، فندق و بادام زمینی ، شیره انگور ، هویج، انجیر، دارچین، زنجبیل، زعفران، بابونه و نعناع از جمله غذاهای گرم به حساب می آیند و گوشت گاو و ماهی، جو، ماست، دوغ، انار، آلو ، خیار، گوجه فرنگی ، هندوانه، باقلا، غوره، كدو، نارنج، لیمو و سماق غذاهای سرد محسوب می شوند.