علایم شبیه مشكلات پروستات

اگر چه ما در مورد علایم پروستات صحبت می كنیم، مشكلات ادراری میتوانند به علت انواع مختلف چیزها ایجاد شوند و یكی از دلایلی كه پزشكان نیاز به انجام آزمایش‌ های‌ ویژه دارند، تأیید این مسئله است كه آیا این مشكلات بیمار به علت پروستات است یا خیر و سپس درمان مناسب را انها انتخاب می كنند.

 

انسداد راه ادرار

آقایانی كه به تنگی پیشابراه، سنگ های‌ مثانه و تومورهای «غده های‌» مثانه دچار هستند ممكن است علایم مشابه كسانی كه مبتلا به بیماریهای پروستات هستند را نشان دهند.

 

تنگی پیشابراه

به غیر از بزرگ شدن خوش خیم پروستات «بی پی اچ BPH»، وضعیتی كه بیشتر باعث انسداد پیشابراه می شود، تنگی پیشابراه میباشد.

 

در تنگی پیشابراه، در هر قسمتی از پیشابراه «از زیر پروستات تا داخل آلت تناسلی» ممكن است مجرای پیشابراه باریك شود.

تنگی ها میتوانند بر اثر صدمات و تصادفاتی مثل افتادن بر روی شاخه درختان و یا شكستگی استخوان لگن ایجاد شوند.

 

این تنگیها میتوانند بر اثر عفونتها «شامل بیماریهای مقاربتی» نیز رخ دند.

 

یك علت شایع ایجاد تنگی ها، استفاده از سوند ادراری «كاتتر» در هنگام عمل های‌ جراحی «مثلاً جراحی قلب» میباشد.

 

تنگی پیشابراه می تواند بعد از عمل های‌ جراحی خود پروستات هم دیده شود.

علت تنگی پیشابراه میتواند مربوط به اتفاقاتی كه درسال های‌ قبل افتاده هم باشد، بنابراین وقتی پزشك از شما در این موارد سؤال می كند، حوادث سال‌های‌ قبل را هم باید به او بگویید.

 

تنگی ها میتوانند در هر سنی ایجاد شوند، بنابراین وقتی كه یك فرد جوان دچار علایم پروستات میشود، بیشتر به وجود تنگی پیشابراه در انها مشكوك می شویم.

 

تومورها و سنگ های مثانه

یك سنگ در مثانه ممكن است باعث انسداد ناگهانی راه ادرار شود كه میتواند ایجاد احتباس «بند آمدن» ادرار یا علایم شدید متناسب شود.

با این حال، خو دیك سنگ مثانه هم میتواند به علت بزرگ شدن خوش خیم پروستات ایجاد شود.

 

به ندرت، یك تومور در مثانه میتواند به سمت پایین و به طرف پروستات رشد كند، اما معمولاًً همراه با علایمی مثل خونریزی خواهد بود.

 

علایم غیر انسدادی

علایم واقعی پروستات را نباید فقط به بالا رفتن سن و پیری نسبت داد بلكه بعضی از این علایم میتواند به دلیل سایر علل به وجود آیند.

وقتی افراد پیرتر میشوند، تمام عملكردهای بدن میتواند رو به زوال و بدتر شدن رود كه مثانه هم از این امر مستثنی نمی باشد.

 

علایم ناراحت كننده ای مثل تكرر ادرار یا عجله در ادرار كردن، به احتمال زیاد به این دلایل ایجاد
میشوند.

 

یك مشكل شایع در این افراد، نیاز به بلند

شدن از خواب در شبها و ادرار كردن می باشد.

این وضعیت در خانمهای مسن نیز همانند آقایان مسن دیده میشود و بسیاری از آقایانی كه حتی عمل جراحی پروستات را هم انجام داده اند، از اینكه میبینند كه باز هم باید شبها از خواب بیدار شوند و ادرار كنند، ناراحت هستند.

 

افراد پیر معمولاًً كم خواب هستند و شاید یكی از دلایلی كه انها شبها برای ادرار كردن به توالت می‌روند این باشد كه آنها در ساعات بیشتری از شب بیدار هستند و این ادرار كردن نیست كه انها را از خواب بلند می كند. گاهی اوقات كلیه های‌ این افراد به خوبی عمل نكرده و مقدار زیادی ادرار ایجاد می كنند.

 

همچنین مصرف بعضی از داروها باعث افزایش ادرار میگردد.

 

بعضی از مریضی ها مثل مرض قند «دیابت» كه ممكن است در سنین پیری ایجاد شود، میتواند تولید ادرار را افزایش دهد و شخص را مجبور سازد كه به طور مكرر به تولات برود.

بعضی از بیماریهای اعصاب مثل سكته مغزی و مریضی پاركینسون می توانند بر روی عملكرد مثانه تأثیر بگذارند. یك تغییر در نحوه زندگی نیز میتواند باعث بروز مشكل شود.

 

معمولاًً افرادی كه از كارشان بازنشسته میشوند، بیشتر از قبل چای یا قهوه می نوشند.

 

هرچه مایعات بیشتری خورده شوند، ادرار بیشتری تولید شده و دفعات رفتن به توالت این افراد بیشتر میگردد.

 

اختلالات مثانه در همه ی ي افراد مسن دیده نمی‌شوند.

با این حال، وقتی این مشكلات مربوط به پروستات باشد، انجام عمل جراحی پروستات، باز هم معالجه مطمئنی برای انها نمی باشد.

 

گاهی اوقات باید از عمل جراحی پروستات اجتناب نمود زیرا باعث بدتر شدن وضعیت میگردد.

 

قبل از انجام هرگونه درمانی، باید وضعیت بیمار به دقت مورد ارزیابی قرار گیرد.

ادرار خونی

اهمیت زیادی دارد كه وجود خون در ادرار كه به آن اصطلاحاً گفته می شود را جزو علایم پروستات به حساب نیاوریم زیرا حدود یك سوم افرادی كه توسط اورولوژیست ها «جراحان كلیه و مجاری ادرار» معاینه شده اند و در ادرارشان خون وجود داشته است دارای مشكلات وخیمی مثل تومور مثانه یا تومور كلیه ها بوده اند.

 

بسیاری از این موتورها، خوش خیم بوده و سرطانی نیستند و می توان انها را به راحتی معالجه نمود. در تمام موارد، هرچه زودتر تشخیص ضورت پذیرد، احتمال معالجه و درم ان آسان تر بیشتر خواهد بود.

 

برای بررسی مواردی كه ادرار خونی وجود دارد، از روشی به نام «یا گاهی اوقات سونوگرافی» و «مشاده داخل مثانه» استفاده میشود.

 

اگر شما در ادرارتان خون مشاهده كردید، حتی اگر بعد از مدتی دیگر خون دیده نشد، از آن غفلت نكنید و به پزشك مراجعه نمایید.

 

گاهی اوقات با چشم غیر مسلح در نمونه ادراری خون دیده نمی شود اما در زیر میكروسكوپ، وجود خون در ادرار تأیید میگردد.

پایگاه فرهنگی هنری تکناز