علایمی مثل گلو درد ، آب ریزش بینی و چشم ، تب و لرز ، سرفه، درد مفاصل و بی حوصلگی همگی نشان از بیماری سرماخوردگی و آنفلوانزا می دهد.
با سردشدن هوا در پاییز و زمستان، شرایط لازم برای ابتلای انسانها به ویروس های سرما خوردگی و آنفلوانزا که تا کنون صد نمونه از ویروسهای آن شناخته شده است ، فراهم می گردد .
بنا به گفته متخصصان انتقال ویروسهای سرماخوردگی بیشتر از طریق تماس مستقیم و غیر مستقیم ، ترشحات بینی و دهان ( سرفه یا عطسه) صورت می گیرد.
ارتباط بین سرماخوردگی و سردی هوا از قدیم برای بشر معلوم بوده است .
عامل اصلی سرماخوردگی ، ویروسها هستند که در شرایط حساس ، مخاط دستگاه تنفسی فوقانی ( بینی ، حلق و حنجره ) را مورد حمله قرار داده و در نواحی مزبور ایجاد التهاب می کنند .
در سالهای اخیر، پژوهشگران چند واکنش التهابی مرتبط با سرماخوردگی را شناسایی کرده اند:
-ورم مخاط بینی ، ناشی از گشاد شدن رگهای خونی در بافتهای خاصی از بینی است . زمانی که این رگها گشاد می شوند، این بافتها ورم کرده و جلوی عبور هوا را می گیرند و به همین دلیل تنفس از طریق بینی دشوار می شود .
-آب ریزش بینی از دو رویداد مختلف التهابی ، یعنی ترشح غده مخصوص ترشحات بینی و نشت مایع از رگهای خونی بینی سرچشمه می گیرد.
-عطسه نتیجه عکس العملی است که از داخل بینی شروع شده، از مغز عبور می کند و دیافراگم و ماهیچه های سینه را فعال می کند .
-گلو درد زمانی شروع می شود که عصبهای درد در ناحیه گلو تحریک می شوند.” کینین” که یکی از محرکهای قوی عصبهای درد است، هنگام سرماخوردگی ترشح می شود.
-سرفه از واکنش دیگری که می تواند ، بر اثر تحریک یک عامل واسطه ای التهابی به نام” پروستاگلاندین” که در بدن تولید می شود، پدید آید.
التهاب حاصله باعث سوزش ، احساس ناراحتی ، آب ریزش ، ترشحات اضافی از مخاط و سرفه می گردد.
ورود ویروسها به خون باعث تب و لرز و علائم عمومی از قبیل سر درد و درد بدن می شود .
وقتی بدن در معرض وزش باد سرد یا هوای خیلی سرد قرار گیرد، به ویژه زمانی که خیس است رگهای خونی مخاط دستگاه تنفسی فوقانی انقباض پیدا کرده ، جریان خون در آن کاهش می یابد و مقاومت مخاط که بستگی به جریان خون کافی در آن دارد ، در مقابل هجوم ویروسها کم می شود و بدین صورت ویروسها، سلولهای مخاطی را مورد حمله قرار داده و باعث سرماخوردگی می شوند.
بنابراین دو عامل در ایجاد سرماخوردگی مؤثرند ، اول ویروس بیماری و دوم کاهش مقاومت در اثر قرار گرفتن در شرایط نامساعد.
تغذیه کافی از نظر تأمین نیاز بدن به پروتئین ، چربی ، مواد گلوسیدی ، مواد ویتامینی و مواد معدنی بسیار اهمیت دارند .
« گاما گلبولین ها» که در بدن انسان ، ویروس و سموم میکروبها را بی اثر می کنند ، از جنس مواد پروتئینی است .
این مواد در گوشت ، شیر ، پنیر، حبوبات و غلات موجود می باشند .
همچنین ویتامین ث در مقاوم سازی بدن نقش به سزایی ایفا می نماید .
بدن انسان قادر نیست ویتامین ث را در خود ذخیره نماید، بنابراین باید روزانه به میزان کافی از این ویتامین مصرف کرد، تا بدن با کمبود مواجه نشود .
چرا که این ویتامین در رشد و ترمیم بافت های بدن بسیار مؤثر بوده و در تشکیل کلاژن، پروتئین سازنده سلولهای پوست، زردی پی ها، رباط ها و رگهای خونی نقش بسیار مهمی ایفا می کند .
رعایت بهداشت فردی ، عدم استفاده از حوله، لیوان و وسایل غذا خوری دیگران، پرهیز از قرار گرفتن در کوران هوای سرد، شستن دستها با آب و صابون قبل از غذا،استراحت کامل، استفاده از مایعات، غذاهای آبکی و گرم، استفاده از آب میوه، ( لیموترش- پرتغال) و….
از عوامل موثر در افزایش مقاومت بدن ، می توان از ورزش نام برد .
ورزش در هوای آزاد باعث افزایش بازدهی قلب، تقویت قلب ، افزایش سرعت گردش خون ، تسریع در تأمین احتیاجات بافتهای بدن و دفع سموم از بدن می شود .
افراد ورزشکار نسبت به افرادی که ورزش نمی کنند ، از مقاومت بدنی بالاتری برخوردارند.
طول مدت بیماری را با درمان نمی توان کوتاه کرد. در صورت وجود تب، سرفه ، سردرد و غیره، داروها فقط در تسکین ناراحتی ها مؤثرند.
پایگاه فرهنگی هنری تکناز