بنابر این گزارش به نقل از فارس، از زمان ماكس وبر در فاصله سالهای 1922 تا 1978، نظریهپردازان اجتماعی اذعان كردند كه منابع فرهنگی همچون منابع اقتصادی تعیین كننده ساختار قدرت جامعه است.
جمهوری خلق چین
جمهوری خلق چین، معروف به چین، پرجمعیتترین كشور دنیا با بیش از 1،3 میلیارد نفر سكنه است، این كشور كه در شرق آسیا واقع شده توسط حزب كمونیست چین در قالب نظام تكحزبی اداره میشود. این حزب بر 22 استان، 5 منطقه خودمختار، 4 شهر با مدیریت مستقیم (پكن، تیانجین، شانگهای و چونگكینگ) و 2 منطقه اداری ویژه بسیار خودمختار هنگ كنگ و ماكائو حكومت میكند و پایتخت كشور پكن است.
جمهوری خلق چین با حدود 9،6 میلیون كیلومتر مربع سومین یا چهارمین كشور وسیع دنیا و دومین كشور بزرگ دنیا از نظر وسعت خاكی (بدون احتساب آبهای داخلی) است. چین چشمانداز طبیعی متنوعی دارد، این كشور در جنوب شرقی با دریای جنوب چین و در شرق با دریای شرق چین همسایه است كه در سوی دیگرش تایوان، كره و ژاپن قرار گرفتهاند.
تمدن چین باستان یكی از كهنترین تمدنهای تاریخ است، در منطقه شرق آسیا قرار گرفته و مساحت آن بیش از 9،596،000 كیلومتر مربع است كه به این ترتیب بعد از روسیه، دومین كشور پهناور آسیا به حساب میآید.
چین دارای مرز زمینی با 14 كشور است، همچنین از سمت شرق و جنوب با دریای چین شرقی، خلیج كره، دریای زرد ، و دیگر آبهای آزاد احاطه شده است.
زبان رسمی كشور چین زبان چینی ماندارین است، ولی زبانهای دیگری نیز در این كشور از جمله زبان چینی كانتونی استفاده میشود.
امروزه چینشناسی به عنوان زمینه جدیدی از تحقیق فرهنگی در محافل ادبی چین ظهور كرده است، تحلیلها نشان میدهد در چین تفاوتهای اقتصادی و فرهنگی زیادی وجود دارد، الگوهای افراد در طبقات مختلف تا حدود زیادی از همدیگرمتمایز است، یا به زبان علوم اجتماعی اروپا و امریكای شمالی، سرمایه فرهنگی به طور نابرابر در گروهای شغلی توزیع شده است كه به نوبه خود میتواند بخشی از تفاوتهای موجود بین طبقات اجتماعی را تبیین و تشریح كند.
* تقویت نظام آموزشی مناطق غربی چین
وزارت آموزش وپرورش چین از دانشگاهها و كالجهای مناطق توسعهنیافته مركزی و غربی این كشور خواسته است تا از دانشجویان بیشتری ثبت نام كنند، چرا كه اعمال چنین سیاستی به لحاظ توسعه اقتصادی و پیشرفت اجتماعی این مناطق صورت میگیرد.
استراتژی مذكور سنجشی از برنامههای دولت چین در جهت توسعه این مناطق از طریق فعالیتهای علمی و آموزشی به شمار میآید، پیش بینی میشود كه طی چند سال آتی، از دانشجویان بیشتری در این مناطق ثبتنام شود.
بنا به اعتقاد رهبران چین، تا زمانی كه مناطق غربی و مركزی كشور همچون مناطق شرقی توسعه نیابند، این كشور كاملا توسعه نیافته و در آینده با مشكلات زیادی مواجه خواهد شد.
* افزایش سرمایهگذاریهای علمی
كشور چین قصد دارد به منظور تشویق و ترغیب مبتكران و نوآوران و توسعه تحقیقات زیربنایی كشور، به افزایش سرمایهگذاری در زمینههای علمی مبادرت كند، كمیته سرمایهگذاری علوم طبیعی دولت چین، ضمن اعلام این خبر افزود: كشور چین درصدد اجرای اقداماتی است تا از این طریق كلیه افرادی كه از دیدگاههای متفاوت در زمینههای علمی برخوردار هستند، به رقابت سالم با یگدیگر بپردازند.
وزارت علوم و فنون چین نیز درصدد ارتقاء سطح تكنولوژی و علمی شركتها و موسسات كوچك و متوسط كشور است، طی سال 1999، كمیته مذكور به اختصاص 125 میلیون دلار جهت انجام تحقیقات و پژوهشهایی در باب علوم طبیعی مبادرت كرد كه در مقایسه با نرخ 64/9 میلیون دلاری سال 1986 از افزایش چشمگیری برخوردار بوده است.
* افزایش شمار سوادآموختگان
بنا به ارقام منتشره از سوی اداره آمار ملی چین ، ظرف 5 سال اخیر، دستاوردهای چشمگیری در قلمرو آموزش و پرورش كشور چین حاصل شده و بر شمار افراد با سواد این كشور افزوده شده است .
این اداره به انتشار آماری همت كرد كه نشان میدهد تا پایان سال 2001 بالغ بر 1میلیون و 350 هزار مدرسه در كشور چین احداث شده و از 320 میلیون نفر جهت تحصیل در این مراكز، ثبت نام به عمل آمده است.
بدین ترتیب، از میان هر 4 شهروند چینی، از 1 نفر به عنوان دانش آموز در مدارس این كشور ثبتنام به عمل آمده است.
در حال حاضر، كشور چین از بزرگترین نظام آموزشی در جهان برخوردار بوده و به اعتقاد وزارت آموزش و پرورش، پیشرفتهای مذكور به واسطه حمایتهای مالی دولت مركزی حاصل شده است.
بنا به گزارش مسئولین وزارت آموزش و پرورش چین ، طی سال 2001، مبلغی بالغ بر56 میلیارد و 80 میلیون دلار درجهت توسعه تعلیم و تربیت كشور هزینه شده كه شش برابر بیش از سال 1991 است.
همچنین آمار نشان دهنده آن است كه تا پایان سال 2000، بالغ بر 85 درصد از جمعیت این كشور موفق به گذراندن دوره آموزش 9 ساله پایه شدهاند.
طی سال 2002 میلادی، از تعداد 11 میلیون و 750 هزار دانشجو در دانشگاههای چین ثبتنام به عمل آمده كه 8 میلیون و 200هزار نفر بیشتر از سال 1990 است.
تحقیقات موسسه نشر علوم چین نشان میدهد نرخ كتابخوانی در سال 2009 در این كشور چندان مناسب نبوده و مردم چین باید وقت بیشتری را به مطالعه اختصاص دهند. به گفته برخی از كارشناسان شاید قیمت بالای كتاب در چین عامل اصلی كاهش میزان مطالعه مردم باشد.
* اطلاعاتی درباره نویسندگاه معاصر چین
از جمله نویسندگان رمان معاصر چین میتوان به نامهایی چون؛ «سوتانگ»، «ونگ زیائوبو»، «ئنگ آن یی»، «لیانگ زیائوشنگ»، « ونگ شو»، «جیاپینگ وا» اشاره كرد.
«سوتانگ» شغل نویسندگی را از زمانی آغاز كرد كه دانشجوی ادبیات چینی در دانشگاه دولتی پكن بودف او یكی از تجربهگران مشهور یا پیشقراولان رماننویسی بود كه در مورد وضعیت ناخوشایند چین سنتی و معاصر اغراق میكند؛ سو به خاطر رمان كوتاه در سال 1995 شهرت یافت.
* نویسندگان حماسی و انقلابی چین
«باجین»، «لوزون»، «ماكسیم گوركی»، «كائو ز كین»، «یانگ مو» از دسته نویسندگان حماسینویس و انقلابی چین هستند.
«یانگ مو» اولین اثر خود را در سال 1934 منتشر كرد، طی جنگ مقاومت علیه ژاپن او پكن را به قصد پیوستن به نیروهای كمونیست در نواحی روستایی ترك كرد، پس از سال 1949 چند رمان بلند و كوتاه و همچنین داستانهایی كوتاه منتشر كرد كه از مشهورترین آنها می توان به رمان «آواز جوانان» اشاره كرد، كه مضمون داستان درباره یك زن جوان دانشجو در دهه 1930 است كه به ارباب خانوادگی خود خیانت كرده و رهبری دانشجویان انقلابی را به عهده میگیرد، فیلمی از روی این رمان در سال 1959 ساخته شد كه محبوبیت فوقالعادهای یافت، این فیلم در كنار كتاب آن بیش از یك نسل را تحت تاثیر قرار داد.
* نویسندگان كلاسیك
«مارك تواین»، «گای دو مائوپاسان»، « جین یونگ»، «سو دانگ پو» نویسندگانی هستند كه اغلب آثارشان كلاسیك است. از میان اینان «تواین» ملقب به ساموئل لانگ هورن كلمنس، یك نویسنده خبرنگار و طنزنویس آمریكائی بوده است، كه شاهكارهایی همانند «ماجراهای تام سایر»، « شاهزاده و گدا»، «رندگی در می سی سی پی»، «ماجراهای هاكل بری فین»، « خاطرات شخصی جو آن ارك» و «یك امریكائی از ایالت كانی كات در محكمه پادشاه آرتور» را خلق كرد، وی نخستین بار در سال 1906 به خوانندگان چینی معرفی شد، از آن زمان به بعد تقریبا همه آثار او به چینی ترجمه شده است به احتمال زیاد او محبوبترین نویسنده امریكائی در چین بوده است.
* سرشناسترین چهره رماننویس چینی
«فنگ جیكائی» طبق گفته تیان جین، یكی از سرشناسترین چهرههای رماننویس چینی معاصر است، او در اواخر دهه1970 شروع به انتشار داستانهای مردم پسند كرد كه جمهوری خلق چین را محكوم میكرد.
گردآوری : پایگاه اینترنتی تکناز