كار درمانی

كار درمانی در اعتیاد عبارت است از ارائه انواع فعالیتها و روشهای درمانی بمنظورپیشگیری از اعتیاد تسریع روند بهبودی و رفع عوارض آن معمولا معتاد در روابط اجتماعی وسلوك ورفتار دچارمشكل میگردد و در نتیجه قدرت كاری تمایل به كارحس تشریك مساعی و احساس مسئولیت وی مختل میشود.

 لذا برای اینكه فرد بتواند زندگی سود مندی را در اجتماع از سر بگیرد لازم است سلوك و رفتار وی طبیعی گرددو احساس مسئولیت وحس اجتماعی را باز یابد .

در برنامه های كاردرمانی سعی در آمادگی فرد برای زندگی عادی و روزمرهروابط سالم اجتماعی و روبرو شدن با واقعیات زندگی وجود دارد همچنین كاردرمانی علائق انگیزه هاو تمایلات انسانی را پرورش داده علائم وعوارض بیماری را بهبود می بخشد و فر را برایسازش با الگوهای موجودوحاكم در زندگی اجتماعی آماده می نماید .

در كار درمانی افراد با دقت كامل ارزیابی میشوند كمبودها نواقص و نیازهای بیماران بطور كامل مشخص میگردد و برای هر فرد متناسب با مشكلات و نیازهایش ببرنامه های مفید و موثر تنظیم میگردد.

 این برنامه ها هم ازنقطه نظر فردی و هم گروهی بسوی هدفی معین و مشخص رهبری میشود هرچند اهداف درمانی در مورد افراد مختلف متفاوت است ولی بطور كلی بهتر است برنامه های زیر در مورد اغلب افراد معتاد منظور شده و اجرا گردد:

1- سعی در بهبود و پرورش قابلیت های فرد با ارضا و تكامل مهارتها وتوانائیهای او

2- كاهش دادن علائم و عوارض اعتیاد تا آنجائیكه فرد وظایف خود را در مسیر واقعیت های زندگی و اجتماع ایفا كند.

3- كوشش در تكامل و پرورش ابعاد شخصیت و انگیزه های بیمار ضمن فعالیت ه های روزمره و را قالب تجارب موفقیت آمیز بیمار

4- سعی در پرورش وارتقا سطح پذیرش و اقناع فرد از زندگی عادی بر اساس قابلیت های او

5- سعی در افزایش قدرت تصمیم گیری وعادات مطلوب ومثبت نسبت به كار و فعالیت

6- ایجاد وضعیت های كافی و لازم برای استقرار مناسبات و ارتباطات اجتماعی مفید و مؤثر

7-آموزش و پرورش توانائیهای فرد برای تفریح بهتروبهره بردن مفید تر از اوقات فراغت خود.

8- ارشاد و تربیت افراد برای پیدا كردن اعتماد به نفس كافی جهت تامین زندگی مستقل در سطوح واقعیت های روابط اجتماعی موجود.

پایگاه فرهنگی هنری تکناز