كم كاری تیروئید یكی از علل قابل پیشگیري عقب ماندگی ذهنی است و در ایران 4 برابر آمار جهانی است.
كاهش میزان ترشح این هورمون سبب كاهش فعالیت اندام ها شده و در نتیجه فرد دچار افسردگی، خستگی بیش از حد و كاهش ضربان قلب می شود.
در صورت وقوع این حالت یا غده تیروئید دارای اشكال در عملكرد است و یا تحریك های هیپوفیز كاهش پیدا كرده است.
رئیس مركز مدیریت بیماریهای وزارت بهداشت از شناسایی 310 نوزاد مبتلا به كم كاری مادرزادی تیروئید از بین 132 هزار نوزاد غربالگری شده در كشور خبر داد و گفت: شیوع واقعی كم كاری مادرزادی تیروئید در نوزادان ایرانی در پایان برنامه 3ساله غربالگری اعلام میشود.
محمد مهدی گویا،با اشاره به انجام چندین مطالعه در خصوص شیوع كم كاری مادرزادی تیروئید در كشور اظهار كرد: نتایج بررسی ها حاكی از شیوع نوزادان مبتلا به كم كاری مادرزادی است.
این در حالی است كه برای اعلام شیوع واقعی این بیماری به علت كامل نبودن بررسی ها نمیتوان به نتایج آنها استناد كرد.
گویا با اشاره به تاكید كمیته فنی كشوری بر بازنگری روش های غربالگری خاطرنشان كرد: شیوع این بیماری با توجه به پراكندگی جغرافیایی و آب و هوایی متفاوت است و سیستم غربالگری اجرا شده در كشور پیشرفته ترین برنامه در سطح منطقه است.
افزایش وزن، پف آلودگی صورت و چشم ها، كاهش اشتها، كلفتی صدا، اختلالات گوارشی مثل یبوست، اختلال در عادت ماهیانه خانم ها از جمله علایم این بیماری اند. در حال حاضر بسیاری از مادران درباره این بیماری آگاهی كافی ندارند.
عوارض جبران ناپذیر این بیماری افزون بر اینكه فرد مبتلا را درگیر بیماری ناتوان كننده ای می كند، هزینه سنگینی را نیز بر جامعه تحمیل می كند.
نوزادان مبتلا به كم كاری تیروئید معمولاً سالم به نظر میرسند و فقط در مواردی نادر ممكن است زردی طولانی مدت، ورم، اختلال در شیر خوردن، پایین بودن دمای بدن، برجستگی شكم و وزن تولد بیشتر از 4 كیلوگرم از نشانه های بروز این بیماری است.
مهم ترین عوارض بیماری كم كاری تیروئید شامل، ناشنوایی، عقب ماندگی ذهنی، لكنت زبان، كوتاهی قد و كم هوشی است و مادران موظف هستند 3 تا 4 روز پس از تولد نوزادشان، با مراجعه به مراكز بهداشتی و گرفتن نمونه خون از پاشنه پای نوزادان این بیماری را تشخیص دهند و با درمان صحیح و به موقع از عوارض سوء و غیرقابل جبران این بیماری پیشگیری نمایند.
این گزارش حاكی است، بیشترین مواد رادیو اكتیو پزشكی هسته ای صرف سرطان های تیروئید میشوند.
ارمغان فرد، دانشیار گروه پزشكی هسته ای دانشگاه علوم پزشكی تهران گفت: اصلی ترین كاربرد مواد رادیو اكتیو در زمینه درمان پزشكی هسته ای استفاده از ید 131 در درمان سرطان های تیروئید است.
از طریق پزشكی هسته ای میتوان در زمینه سایر درمان های بیماریهای بدخیم نظیر نوعی خاص از تومور غده فوق كلیه استفاده كرد.
دانشیار گروه پزشكی هسته ای دانشگاه علوم پزشكی تهران افزود:
تمامی موارد درمانی در زمینه های سرطان های تیروئیدی درمان های علامتی، دردهای استخوانی ناشی از برخی متاستازها و نیز گاهی در مورد درمان نوعی خاص از تومور غده فوق كلیوی به صورت مداوم و روزانه و با توجه به امكانات موجود در كشور در زمینه پزشكی هسته ای انجام میشود.
پایگاه فرهنگی هنری تکناز