دومین جایگاه نواحی از سطوح صاف بین دندانی است که بعلت شکل قرار گیری و یا تماس با دندان های مجاور هنگام شسته شدن کمتر تحت تاثیر قرار گرفته و پناهگاه مناسبی برای میکروبها می باشند و بسیار مستعد پوسیدگی می باشند.
سومین جایگاهی که مورد هجوم پوسیدگی ها قرار می گیرد سطوح ریشه دندانی است که لثه روی آن را نپوشانده باشد.
روش های مختلفی برای جلوگیری از پوسیدگی دراین سطوح سه گانه وجود دارد که استفاده از مواد شیار پوش (فیشور سیلنت) و فلوراید از مهمترین آنها می باشد.