وسایل سفره عقد: 1- آینه و شمعدان: سمبل روشنایی – داماد باید ورود عروس به مجلس را در درون آینه ببیند. 2- یک سینی که پر شده از: هفت دانه-ادویه-خشخاش-برنج-سبزی خوردن-نمک(سمبلی برای دور کردن چشم شیطان) 3- نان سنگک که معمولاً بر روی آن می نویسند”مبارک باد” به همراه پنیر و سبزی که عروس و داماد باید از آن بخورند تا شادی به خانه آنها بیاید. 4- یک ظرف انار یا یک ظرف سیب 5- تخم مرغ نمادی برای بچه دار شدن عروس و داماد 6- بادام 7- فندق که نباید شکاف داشته باشد 8- گلاب 9- شاخه نبات برای شروع زندگی شیرین 10- منقل آتش برای دور نگهداشتن چشم بد از عروس 11- سکه طلا 12- اسپند 13- دو عدد کله قند 14- نقل – باقلوا – توت شکری – نان برنجی – نان نخودچی – نان بادامی – سوهان عسلی 15 – کتاب آسمانی (در باستان اوستا گذاشته می شد و اکنون ایرانیانی که پیرو قرآن شده اند، قرآن را می گذارند) 16- جانماز 17- گردو (که ممکن است از باستان نبوده باشد)
البته امروزه سفره عقد تشکیل شده از 6 پایه اصلی: 1- بادام(می گویند نوه مغز بادام است . طبق همین گفته بادام را به نیت نوه دار شدن عروس و داماد می گذارند) 2- فندق ( که نباید شکاف داشته باشد به این نیت گذاشته می شود که زندگی عروس و داماد بدون حتی شکافی از مشکل باشد) 3- گردو (درخت گردو عمر طولانی دارد. گذاشتن گردو به نیت عمر بلند عروس و داماد است) 4- نبات (به نیت شیرینی زندگی) 5- نان (به نیت برکت زندگی) 6- تخم مرغ (به نیت بچه دار شدن عروس و داماد) که کتاب دینی، جانماز، پارچه ترمه، آینه و شمدان، نان و پنیر و سبزی، و اسپند را نیز به طور معمول در سفره به عنوان وسایل فرعی بکار می برند. بقیه وسایل سنتی را عده ای استفاده می کنند.