نشانگان نفروتیك (نفروز)

اطلاعات اولیه

توضیح كلی

نشانگان نفروتیك «نفروز» نوعی بیماری مزمن كلیه با آغاز در كودكی . مشخصات نفروز عبارتند از: دفع پروتئین در ادرار، ورم پوست و اعضا، و پایین بودن پروتئین كلسترول در خون .

 

این عارضه میتواند هم كودكان «پسران بیش از دختران » و هم بزرگسالان «به نسبت مساوی در مردان و زنان » را مبتلا سازد.

 

علایم شایع

احتباس مایعات «ادم » كه در ابتدا به صورت پُف كرد چشم ها و ورم مچ پا تظاهر می یابد، و در مراحل پیشرفته تر به صورت ورم منتشر پوست و در نهایت تورم شكم بروز می كند.

 

كاهش تولید ادرار گاهی تا 20% مقدار طبیعی

 

بی اشتهایی ؛ ضعف ؛ احساس ناخوشی عمومی

 

ادرار كف آلود

علل

علت دقیق این عارضه ناشناخته است . این عارضه ممكن است به صورت اولیه «بدون علت شناخته شده » یا به عنوان عارضه ای از سایر اختلالات درگیركننده عملكرد كلیه ، نظیر دیابت ، لوپوس اریتماتو، مولتیپل میلوم ، گلومرولونفریت ، اختلالات خودایمنی ، بیمار سرم و سایر اختلالات آلرژیك شدید، لخته شدن خون در كلیه ، عفونت ها «به خصوص عفونت های‌‌ پوستی »، بیماری های‌‌ مادرزادی قلب ، یا برخی داروها بروز كند.

 

عوامل افزایش دهنده خطر

سابقه خانوادگی نفروز «تنها در مورد نوع اولیه » بارداری
تماس با سموم شیمیایی
نارسایی احتقانی قلب
لنفوم
اعتیاد دارویی
ضعف ایمنی ناشی از بیماری ها یا داروها

پیشگیری

اقدام به درمان طبی برای هر یك از علل فوق الذكر، به خصوص عفونت های‌‌ پوست و گلو

 

عواقب مورد انتظار

نفروز قابل علاج یا پیشگیری نیست . ولی در بسیاری از كودكان با دارو رژیم غذایی می‌توان ورم را مهار و عملكرد كلیه را اصلاح كرد.

 

اگر چه علایم معمولاًًً پس از دو هفته درمان برطرف می شوند، درمان دارویی باید 8-6 هفته ادامه یابد.

 

نفروز ممكن است با درمان برطرف گردد ولی عود آن شایع بوده و تكرار درمان را ایجاب می كند. در صورت بروز نارسایی كلیه ، دیالیز یا پیوند كلیه می‌تواند طول عمر بیماران را افزایش دهد.

 

عوارض احتمالی

اختلال كلیوی مشابه گلومرولونفریت مزمن
نارسایی كلیه
افزایش استعداد و ابتلا به عفونت ها

درمان اصول كلی

بررسی های‌‌ تشخیصی ممكن است شامل آزمایش هایی نظیر آزمایش ادرار و اندازه گیری پروتئین و كلسترول خون یا نمونه برداری كلیه«برداشت مقدار اندكی از بافت یا مایع به منظور بررسی آزمایشگاهی كمك كننده به تشخیص » باشد.

 

علایم معمولاًًً با دارو و رژیم غذایی قابل كنترل است .

 

مشاوره با والدین و كمك به آن ها در یادگیری چگونگی برخورد با یك كودك دچار بیماری مزمن ممكن است لازم باشد.

 

در طی مرحله حاد، ثبت روزانه درجه حرارت هر صبح و عصر توصیه می گردد.

 

گرد آوری ادرار 24 ساعته و ثبت حجم آن به طور روزانه و نیز ثبت مقدار مایعات مصرفی روزانه توصیه میشود. تجزیه و تحلیل این اطلاعات ممكن است در مطب پزشك انجام گیرد.

داروها

داروهای كورتونی یا سركوبگر ایمنی برای كاهش التهاب كلیه
داروهای ادرارآور برای كاهش احتباس مایعات
آنتی بیوتیك ها برای كنترل عفونت
بعضی داروهای ضد فشار خون اغلب باعث كاهش دفع پروتئین از ادرار میگردند.

 

فعالیت

تا برطرف شدن ادم «احتباس مایعات » در بستر استراحت كند و تنها برای رفتن به توالت یاحمام كردن از بستر خارج شوید.

 

پس از كاهش ورم تا حدی كه توان شما اجازه میدهد به فعالیت های‌‌ سبك بپردازید.

 

از تماس بیش از حد با آفتاب و گزش حشرات اجتناب كنید.

رژیم غذایی

از یك رژیم كم نمك و كم چربی ، استفاده كنید. از مصرف غذا های‌ آماده كه حاوی نمك هستند خودداری كنید.

 

محدودكردن مقدار پروتئین مصرفی نیز ممكن است لازم باشد.

 

در این شرایط با پزشك خود مراجعه نمایید

 

اگر شما یا یكی از اعضای خانواده تان دارای علایم نفروز باشید.

بروز موارد زیر در طی درمان :

ـ سردرد شدید
ـ تشنج
ـ ضعف شدید
ـ علایم عفونت ، نظیر تب ، زخم های‌‌ پوستی ، سرفه یا سوزش ادرار
ـ حجم ادرار 24 ساعته كمتر از 14 مقدار طبیعی
ـ افزایش احتباس مایعات
ـ استفراغ ، اسهال یا تهوع

پایگاه فرهنگی هنری تکناز