آرزوی هر طرفدار فوتبال این است که برای یک بار هم که شده در یک مسابقه بزرگ در یک استادیوم بزرگ اروپایی در کنار معروفترین بازیکنان جهان، در زمین فوتبال بایستد و عکس یادگاری بگیرد.
برای کارل پاور این دقیقا همان چیزی بود که در شب ۱۸ آوریل ۲۰۰۱ اتفاق افتاد. پاور، کارگری بیکار از شهر منچستر بود که با زیرکی موفق به فرار از دست نیروهای امنیتی در استادیوم المپیک مونیخ شد و در حالی که لباس کامل تیم منچستر یونایتد را پوشیده بود به همراه بازیکنان تیم منچستر یونایتد وارد زمین مسابقه شد و با پر رویی تمام در کنار دوایت یورک، رایان گیگز، اریک کانتونا و فابین بارتز برای گرفتن عکس دسته جمعی که قبل از انجام مسابقه گرفته می شود ایستاد!
گری نویل که کمی از دیگر بازیکنان تیزبین تر بود بلافاصله متوجه شد که کارل جز بازیکنان نیست ولی در کنار سایر بازیکنان ایستاده و به کارل اشاره کرد که سریع از بازیکنان جدا شده به بیرون از زمین برود ، اما کارل که یک طرفدار دو آتیشه اریک کانتونا بود به نویل گفت: “دهنتو ببند گری من این کار رو برای اریک بزرگ انجام دادم”، کارل که بدون هیچ گونه دغدغه ای روی زمین چمن ایستاده بود و خیالش تا حدودی راحت بود که کسی جز نویل او را نشناخته با پررویی دوباره به نویل دستور داد که دهنش را بسته نگه دارد. واقعا این گونه حرف زدن با نویل جرات زیادی می خواست.
اگر چه با اعتراض نویل و آمدن نیروهای امنیتی همه چیز ختم به خیر شد اما کارل به آرزوی همیشگی خود که ایستادن کنار اریک کانتونا در یک مسابقه رسمی بود جامه عمل پوشاند.
او یک بار دیگر هم تیتر مجلات شد چون در مسابقات تنیس ویمبلدون وارد زمین مسابقه شد و اقدام به ضرب و شتم یکی از تنیسورها به نام گریگ روسدسکی کرد.
پی نوشت: خوب منم بودم چنین فردی رو با این رزومه درخشان استخدام نمی کردم!