به گزارش ایرنا، عمو حاجی كه چهرهای همانند انسانهای غارنشین دارد و كهنسال به نظر میرسد كه حتی مردم عادی سن او را نزدیك به یك قرن میدانند، رنگ خاكستر گرفته و قشری ضخیم از چرك بر اندام او سنگینی میكند.
چند سال پیش جوانان محل تصمیم گرفتنند عمو حاجی را به رودخانه ببرند تا آبی به بدن این مرد برسد، به همین منظور هنگامی كه عموحاجی در خواب بود او را در عقب یك وانت گذاشتند تا او را در رودخانه حمام كنند اما وقتی به رودخانه رسیدند، دیدند عمو حاجی در عقب وانت نیست زیرا او پیش از رسیدن، خود را به بیرون از وانت انداخته بود تا مبادا بدنش با آب آشتی كند وعمو حاجی همان جا گفته بود اگر تمیز شوم، مریض میشوم.
عموحاجی از خوردن هر نوع خوراكی تازه و نوشیدن آب بهداشتی پرهیز میكند به گونهای كه اگر به زورهم به او آب گوارا بنوشانند، عكس العمل منفی نشان میدهد و به شدت ابراز ناراحتی میكند.
حیوانات مرده و گندیده لذیذترین غذاها
لذیذترین غذاها به قول خودش، حیوانات مرده و گندیده است و فرقی ندارد كه این حیوان حلال و یا حرام گوشت باشد.
این سالخورده كه گفته میشود به دلیل مشكل عاطفی كه در ایام جوانی برای او رخ داده از مردم و اجتماع گریزان و گوشه عزلت و انزوا برگزیده سالیان سال است كه در زیر مكانی مسقف ماوا ندارد و در گرما و سرما درهوای آزاد به سر میبرد.
برخی از جوانان و نوجوانان دژگاه برای عمو حاجی مرغ، گربه، روباه، خارپشت و حتی مار مرده میبرند او این حیوانات را در گودالی در اطراف خود دفن میكند و پس از چند روز با آتشی كه در این گودال میافروزد، آن را نیم پز میكند و با ولع خاصی میخورد.
عمو حاجی پس از آن با خوردن آب گندیده كه در یك حلب زنگ زده و حشرات مختلف در داخل آن شناور هستند، وعده غذایی را به پایان میبرد.
لیوان او یك حلب 5 /4 كیلویی روغن است و او با استفاده از این حلب روزانه نزدیك به پنج لیتر آب مینوشد.
لباس پوشیدن این مرد در دهستان دژگاه كه دارای گرمای نزدیك به 50 درجه سانتی گراد است شگفتی آور است زیرا او تمام لباسهایی را كه مردم این منطقه برایش میآورند، پس از بریدن آستینهای پیراهن و پاچههای شلوار با دندان، آنها را برتن میكند.
لوازم زندگی او شامل یك چماق است كه پیشتر پلوس وانت بوده است و وزن آن 17 كیلوگرم است، استكان چایخوری این مرد عجیب یك كلاه ایمنی اسقاطی است و چند حلب كهنه روغن نباتی است كه بچههای این دهستان با آفتابه در این حلبها برای او آب میریزند.
عمو حاجی یك پیپ استثنایی هم دارد كه از یك زانوی سه اینچی آب تشكیل شده كه او سرگین ( فضولات)حیوانات را در آن میریزد و آتش میزند و به آن پك میزند و با هر مرتبه پك، دود پر حجمی از دهانش خارج میشود.
افزون بر این كه شست و شوی بدن، ظرف آب و بهداشت برای او معنا ندارد، خود را با سوزاندن موهای زاید بدن اصلاح میكند.
محل زندگی این مرد رویگردان از بهداشت و مردم، محل تجمع سگ، گاو و چهارپایان محل است.
به نظر میرسد تا كنون كارشناسان بهداشت با عموحاجی مواجه نشدهاند.
شهرستان فراشبند در فاصله 164 كیلومتری جنوب غربی شیراز، واقع شده است.