چرا این بزرگ مرد هنوز هم محبوب دل‌هاست؟+ عکس

به گزارش ایسنا متن این گفتار به شرح زیر است:

«سیزده شوال، سالروز رحلت مرحوم استاد اعظم حضرت آیت‌الله العظمی بروجردی اعلی‌الله مقامه زعیم بزرگ شیعه است كه در عصر خود، نمونه‌ ممتاز و آسمانی، از رجال ایمان و خداپرستی و خداخواهی و وجودش سرشار از عقیده و توحید بود.

تصویر به ترتیب شماره: 1- آیت الله العظمی بروجردی (ره)، 2- مرحوم كمپانی، 3- مرحوم شیخ اعظم آخوند خراسانی (ره)

این فقیه عالی‌مقام در اخلاق كریمه و بزرگی و بزرگواری ـ به‌حق ـ یادگاری از جد بزرگوارش سبط اكبر علیه‌السلام بود.

جهات عظمت شخصیت، در وجود ایشان جمع شده بود. بزرگ‌ترین آنها بیم از خدا و حساب روز جزا بود. با تمام وجود، خدا را باور و به قیامت اعتقاد داشت. دنیاطلبی و ریاست‌خواهی در او دیده نمی‌شد.

او كه در صداقت و راستگویی‌اش شكی نبود، می‌فرمود: من برای این مقام یعنی مرجعیت و ریاست قدمی برنداشتم.

صفاتی كه امیرالمومنین علیه‌السلام برای همام از متقین برشمرد، در او لمس می‌شد: «فَهُمْ وَ الْجَنَّه كَمَنْ قَدْ رَآهَا فَهُمْ فِیهَا مُنَعَّمُونَ وَ هُمْ وَ النَّارُ كَمَنْ قَدْ رَآهَا فَهُمْ فِیهَا مُعَذَّبُونَ»

تصاویر دیدار آیت الله بروجردی و آیت الله كاشانی

در صرف بیت‌المال دقت فراوانی داشت و می‌شود گفت حتی دیناری به كسی برای غیر خدا نپرداخته بود. شخصا و برای حوائج شخصی خود مثل لباس و بلكه غذا از سهم مبارك و بیت‌المال استفاده نمی‌كرد. خانه و اندرون بیت او ساده و بی‌پیرایه و به فرش‌های كهنه كه شاید از گذشته به او ارث رسیده بود، مفروش بود. به بزرگان گذشته و معاصر ادای احترام می‌كرد. در اظهار حق و ابطال باطل، مسامحه و مجامله نمی‌كرد و بر رعایت امور و حقوقی كه رعایت آنها از مستحبات و مكارم اخلاق و آداب بود، كمال اهتمام را داشت.

هر كس قدمی در راه خدا برداشته بود و مصدر خدمتی به دین و مذهب شده بود، نزد او احترام خاص داشت. یاد دارم زمانی به پدر بزرگوارم فرمود: من یك شب هم شما را فراموش نمی‌كنم.

در امر ترویج دین و دفاع از حدود و ثغور اسلام و مذهب، آنچه را در توان داشت انجام می‌داد. غم و غصه‌ای اگر برایش بود، همان فكر و اندیشه‌ مسائل اسلامی بود.

در موقعیت علمی چنان بود كه هر دانشمند و عالم و استادی به محضر او می‌رسید، شیفته‌ او می‌شد. در مسائل علمی و اطلاع از آرای علمای مذاهب و فرق اسلامی، متبحرتر از خود آنان بود. مثل اینكه «كتاب خلاف» شیخ، صفحه به صفحه‌اش پیش رویش حاضر باشد، سخن می‌گفت و بر علم رجال و اسناد حدیث تسلط و آگاهی خارق‌العاده داشت.

دانشمند معروف شیخ باقوری وزیر اوقاف مصر، در اثر یك ملاقات، چنان مجذوب او شد كه همه‌ تذكرات ایشان را به سمع اجابت شنید و در ضمن نامه‌ای كه از آنجا به عرض ایشان رساند، وعده انجام همه را داد و عبارتش نسبت به آن وعده‌ها این بود كه «لایزال یخلد فی كیانی».

مرحوم علامه شیخ محمدتقی قمی می‌گفت: آنگاه كه نامه حضرت آقا را به شیخ محمد سلیم تسلیم ‌كردم، بر‌خاست و ‌ایستاد و نامه را ‌گرفت و ‌بوسید و نیز شیخ محمد شلتوت، صاحب آن فتوای تاریخی هم برمی‌خاست و به احترام می‌ایستاد و نامه را دریافت می‌كرد.