محتوای آب موجود در پوست زنده ( اپیدرم و درم ) تقریبا 80 درصد است.
لایه ی خارجی تر پوست،یعنی لایه ی كراتینوز ( شاخی ) از سلول های مرده ای تشكیل شده كه محتوای آب كمتری در حدود 30 10 درصد دارد.
✅ مطالب مشابه : توصیه هایی برای مراقبت از پوست خشک
تصویر بالا سه لایه ی تشكیل دهنده ی پوست را نشان می دهد (روی آن كلیك كنید) كه به ترتیب از خارج پوست به داخل شامل:
1- اپیدرم (EPIDERMIS) كه خارجی ترین لایه ی پوست است.
2- درم(DERMIS) كه لایه ی میانی پوست است.
3- هیپودرم یا آندودرم(HYPODERMIS) كه داخلی ترین لایه هی پوست است.
در صورتی كه محتوای آب موجود در پوست طبیعی باشد، پوست نرم، صاف، قابل ارتجاع و درخشان است.
در حالت طبیعی یك حركت مداوم آب از لایه های عمقی پوست به طرف لایه های سطحی وجود دارد و در نهایت این آب از سطح پوست تبخیر می شود.
هنگامی كه پوست به عللی اعم از عوامل داخلی یا خارجی نتواند این میزان آب را حفظ كند، پوستی خشك ایجاد می شود.
از عوامل خارجی كه سبب خشكی پوست می شوند، می توان مواجهه با آب و هوا یا باد گرم را نام برد.
از طرف دیگر شستن زیاد از حد پوست سبب از بین رفتن لایه های چربی محافظ پوست شده و پوست را خشك می كند.
مواجهه ی پوست با بعضی از مواد نیز از دسته عوامل خارجی محسوب می شود.
مشاغلی كه در تماس مداوم با مواد شوینده و پاك كننده هستند، مانند جراحان و تكنسین های آزمایشگاه نیز، فرد را مستعد پوست خشك می سازند.
همچنین درمان هایی كه برای آكنه(جوش) و روی سطح پوست انجام می شود، اگر به صورت بی رویه و بیش از حد اعمال گردد، می تواند پوست خشك ایجاد نماید.
عامل داخلی مربوط به توانایی پوست در نگهداری رطوبت است.
✅ مطالب مشابه : چاره خشکی پوست
یك عامل مهم، بالا رفتن سن است كه سبب كم شدن توانایی پوست در حفظ رطوبت می شود.
همچنین بعضی از بیماری ها مانند درماتیت آتوپیك (یا اگزمای سرشتی كه یك بیماری شایع خارش دار،
مزمن و عود كننده ی پوستی است كه در نوزادان و كودكان شایع تر است) از میزان این توانایی می كاهد.
رژیم های سخت، سوء تغذیه و كمبود مواد غذایی نیز می تواند سبب به هم ریختگی این سد حفاظتی شود.
پوست خشك، ظاهری خشن و مات دارد و گاهی پوسته های ریزی روی آن دیده می شود.
همچنین خطوط پوست در این موارد واضح تر به نظر می رسد. ممكن است خشكی پوست به حدی باشد
كه سبب ایجاد خارش شود كه خود این امر، پوست را مستعد عفونت های باكتریایی و قارچی می كند.
هنگامی كه خشكی پوست به حد بالایی برسد، اصطلاحا به آن XERPSIS گفته می شود.
علی رغم تبلیغاتی كه می شود هرگز ثابت نشده كه مرطوب كردن پوست، باعث برگرداندن و برعكس كردن روند پیری
پوست و تاثیر نور آفتاب شود، ولی می توان منافع زیر را از مرطوب كننده ها انتظار داشت.
1- جلوگیری از آسیب پوست در اثر خشكی
2- محافظت از پوست به دلیل ایجاد لایه ی نازكی از چربی بر روی آن
3- بهبود بخشی ظاهر پوست كه پوست را نرم تر و صاف تر نشان می دهد.
به هر حال كار عمده ی مرطوب كننده ها، حفاظت از رطوبت پوست و دفاع در برابر آسیب های محیطی است.
معمولا همه ی افراد نیاز به استفاده از مرطوب كننده ندارند و افرادی كه پوست شان چرب است به مصرف مرطوب كننده احتیاجی پیدا نمی كنند. هر چند این افراد هم در مواجهه با هوای گرم و خشك ،
باد یا هوای سرد ممكن است نیاز به استفاده از مرطوب كننده ها پیدا كنند.
این لایه ی چربی نازك میزان تبخیر آب را كاهش می دهد.
✅ مطالب مشابه : ساختمان پوست
این عامل تركیبی از چند ماده ی ساخته شده توسط پوست است.
و حدود 25 20درصد لایه ی كراتینوز(لایه ی سطحی و خارجی تر پوست) را تشكیل می دهد.
1- اوره
2- اسید لاكتیك
3- اسید گلیكولیك
4- فسفولیپیدها
5- اسید مالئیك
6- اسید پیرویك
7- نمك های اسید كربو كسیلیك پیرولیدون
پایگاه فرهنگی هنری تکناز