کاربرد کلروکین در درمان سندرم متابولیک

متن زیر ترجمه خبری است که مدتی قبل برای خبرنامه انجمن انگل شناسی آماده کردم و در آخرین شماره آن چاپ شده است. ذکر آن در اینجا هم شاید خالی از فایده نباشد.

 

کلروکین که برای دهها سال در درمان مالاریا بکار می رود ممکن است با مجموعه ای از عوامل خطر قلبی-عروقی موسوم به سندرم متابولیک مقابله کند.

داروی کلروکین در دوزهای پایین توانسته است علایم سندرم متابولیک را در موشها و نیز در مطالعه کوچکی شامل نمونه های‌‌ انسانی برطرف کند.

 

این یافته را محققین در شماره نوامبر ژورنال متابولیسم سلول Cell Metabolism منتشر کرده اند.

دکتر کلی سمنکوویچ Clay Semenkovich نویسنده اصلی این مقاله و استاد دانشکده پزشکی دانشگاه واشنگتن می گوید که این یافته مثال خوبی در این مورد است که گاهی مطالعه یک بیمار نادر می تواند موجب فهم و بینش غیرمنتظره ما درباره مسایل بهداشتی دیگری شوند که انسانها زیادی را مبتلا کرده است.

در حدود یک جهارم افراد بزرگسال آمریکایی دچار سندرم متابولیک هستند؛

مجموعه ای از خطرات بهداشتی که شامل تجمع چربی در ناحیه شکم « چاقی مرکزی!»، سطح پایین کلسترول خوب در خون، بالابودن فشار خون، تری گلیسیرید و قند خون می گردد.

 

افرادی که دارای حداقل سه تای این علایم باشند، مبتلا به سندرم متابولیک شناخته میشوند.

این شرایط قویاً با آترواسکلروزیس «atherosclerosis» یا تصلب شرایین همراه است و یک عامل خطر قوی برای ایجاد دیابت و مرگ زودرس ناشی از بیماری قلبی است.

پایگاه فرهنگی هنری تکناز