گزارشی از بزرگترین جنگل های جهان آمازون (+ تصویری)

جنگل بارانی "آمازون" از بزرگترین مناطق جنگلی جهان محسوب شده که در آمریکای جنوبی واقع شده است. همچنین بزرگترین رودخانه جهان به نام رودخانه آمازون از میان این جنگل عبور کرده و با طولی بیش از 6.6 هزار کیلومتر، یکی از طولانی ترین رودخانه های جهان است. بر همین اساس، منطقه آمازون زیستگاه بسیاری از گونه های جانوری و گیاهی را تشکیل می دهد.

با وجود این، فعالیت های انسان و تسریع روند تغییرات آب و هوایی، طبیعت آمازون را در معرض خطرات جدی قرار داده است. قطع گسترده درختان برای مصارف مختلفی مانند استفاده از چوب، توسعه زمین های کشاورزی و جاده سازی باعث نابودی برخی از گونه های بومی این منطقه شده و حیات بسیاری از گونه های دیگر را نیز به شدت تهدید می کند. این در شرایطی است که به رغم هشدارها و اقدام های صورت گرفته از سوی فعالان زیست محیطی، روند نابودی جنگل های آمازون همچنان ادامه دارد.

رودخانه آمازون با طولی بیش از 6 هزار و 600 کیلومتر یکی از بزرگترین زیستگاه های ماهیان آب های شیرین جهان محسوب می شود.

بنابر اعلام "صندوق جهانی حیات وحش"، در حدود 30 میلیون نفر در منطقه آمازون زندگی می کنند که بیش از 300 گروه بومی شامل آنها می شوند.

جنگل بارانی آمازون منطقه ای به مساحت 6.7 میلیون کیلومتر مربع را پوشش می دهد. این جنگل در هشت کشور برزیل، بولیوی، پرو، کلمبیا، اکوادور، گوانا، سورینام، ونزوئلا و گوانای فرانسوی واقع شده است.

دمای آمازون در فصل خشک 27.9 درجه سانتیگراد و در فصل بارانی 25.8 درجه سانتیگراد است. از این رو، محیطی مناسب برای قورباغه ها مانند این قورباغه "نقشه درختی" محسوب می شود.

آمازون یکی از آخرین پناهگاه های بکر حیواناتی مانند جگوار است. جگوارها شناگرانی ماهر بوده و با قدرت بدنی بالای خود به راحتی از درختان بالا می روند. عواملی مانند شکار و جنگل زدایی، بقای این گربه محسور کننده را تهدید می کنند.

تنبل ها یکی دیگر از گونه های ساکن در جنگل آمازون هستند.

جنگل زدایی حیات وحش آمازون را به شدت تهدید کرده و بسیاری از گونه های این منطقه را در خطر انقراض قرار داده است.

نابودی و آتش؛ صحنه هایی از این دست به پس زمینه ای آشنا برای جنگل آمازون مبدل شده است.

بنابر اعلام صندوق جهانی حیات وحش، آمازونی که زمانی بی انتها به نظر می رسید، حداقل 17 درصد از پوشش جنگلی خود را طی نیم قرن گذشته از دست داده است.

کلام آخر : اگر ما خودمان را در برابر کارهایی که انجام می دهیم مسئول بدانیم هرگز به خود اجازه تخریب و نابودی محیط زیست را نخواهیم داد. طبیعت برای ما انسان ها چیزی کم نگذاشته حالا نوبت ما هست که با حفظ محیط های طبیعی جبران اندکی در قبال این محبت کنیم…

منبع : زیست نیوز