5 قلو های دماوندی

وقتی خبر تولد 5 قلوهای دماوندی بر روی سایتهای مختلف قرار گرفت خبر آن برای همگان اتفاق شیرین و خواندنی بود اما بعد که پای هزینه ها به میان آمد کمر پدر و مادر جوان خم شد.کودکان به دنیا می آیند بدون آنکه خود بخواهند، و پا در عرصه زندگی می گذارند بی خبر از همه خم و چمهای زندگی، پنج کودک معصوم دماوندی نیز مثل همه کودکان دیگرند با این تفاوت که آنها با هم آمده اند و پدر و مادرشان حداقل پنج برابر دیگر والدین نگرانند.

 

علیرضا، حسن، حسین، زهرا و فاطمه چندی پیش در یک تولد غافلگیر کننده از مادری جوان در خمین آباد دماوند متولد شده اند، اما شکی نیست که وقتی پدر و مادرها برای تولد یک فرزند از ماهها قبل آماده می شوند و ملزوماتی را فراهم می کنند، آماده شدن برای ورود چند فرزند آن هم به یکباره کاری بس سنگین است که بی حمایت سایرین تقریبا محال است.
علی پدر پنج قلوهای دماوندی نه آنکه فقیر باشد و نیازمند، بلکه در شرایط فعلی نیازمند حامی است، امری که تاکنون چندان محقق نشده است!!!!

 

وضع آنان در آن زمان را اینگونه توصیف کرده است: «خانه‌ای در مکانی نامناسب، دسترسی نه چندان آسان به خیابان اصلی، دشواری تردد در معابری شیب‌دار، دوری از مراکز درمانی و مخارج سنگین پزشکی» و همین مساله باعث شده درآن هنگام نهضتی تحت عنوان «حمایت از چند قلوها» برپا شود.

 

 

آن طور که مهر گزارش داده، در این نهضت، «خیران»، «مستمری اداره بهزیستی شهرستان دماوند» و «برخی شرکت‌های تولیدی» کمک حال آنان بوده‌اند و پس از مدتی هم چند وعده از سوی دولت به آنان داده شد. اصلی‌ترین این وعده‌ها اعطای یک واحد مسکونی بود.

 

با اعطای کلید یکی از واحدهای مسکونی سازمانی فرمانداری شهرستان دماوند از سوی فرماندار وقت این شهرستان، این وعده محقق شد اما مشکل از جایی شروع شد که مسوولان راه و شهرسازی دماوند گفتند لازم است هزینه‌ای بالغ بر 40 میلیون تومان در قبال خانه هدیه (!) داده شده ریاست جمهوری پرداخت شود.

 

 

درتومی می‌گوید «پس از مدتی نامه‌ای از سوی اداره مسکن و شهرسازی شهرستان دماوند آمد که برای این خانه باید رقمی بالغ بر 60 میلیون تومان به حساب دولت واریز شود.» او پیگیر موضوع شده و با حضور کارشناس مسکن و شهرسازی مقرر شد با تخفیف بیست میلیونی، «40 میلیون تومان پرداخت شود.»

 

 

با پیگیری دوباره پدر نوزادها، مسوولان مسکن و شهرسازی با پرداخت 20 میلیون تومان به صورت نقد و 50 درصد دیگر به صورت اقساط موافقت کردند. درتومی از این موضوع خوشحال بود چرا که او می‌توانست «با فروش اسباب و اثاثیه خانه و تاکسی قسطی خود، 20 میلیون را جور کرده و بقیه را قسطی پرداخت کند.» اما مراجعه اخیر او به وزارتخانه مسکن و شهرسازی همین امید را هم نا امید کرد چرا که مسوولان بار دیگر بهای 40 میلیون تومانی را طلب می‌کنند.

 

 

در این بین حرف‌های عجیب و غریبی هم از برخی کارمندان شنیده شده است مثل اینکه «رییس جمهور پول اضافی برای پرداختن به شما را ندارد» و یا «باید تا قبل از انتخابات این پرداخت انجام شود».

مشکل جایی حادتر شده که بعد از انتشار خبر کمک دولت – که بسیاری از آن‌ها حقیقت نپیوست-، همان تعداد خیرانی که کمک حال بودند نیز با بیان اینکه «شما در حال دریافت کمک از دولت هستید و دیگر به یاری ما نیازی ندارید»، کمک‌های خود را قطع کردند

 

 

کار شبانه‌روزی مادر و پدر

درتومی برای وضع گذران زندگی خود و فراهم آوردن نیازمندی‌های اولیه بچه‌ها مجبور است همراه با همسر خود به صورت شبانه روزی کار کند؛ پدر «صبح تا ظهر در شهرداری و ظهر تا پاسی از شب با تاکسی» کار می‌کند و هرگاه به خانه می‌آید همسرش علاوه بر خانه‌داری «شغلی را در خانه برای خود دست و پا کرده و گاه تا نماز صبح به آن مشغول است.» را پی می گیرد.

 

 

او می گوید: «گاه احساس می‌کنم شانه‌هایش یارای ادامه کار را ندارد و کمر خود و همسرم زیر بار مسوولیت نگهداری پنج قلوها در حال شکستن است.»

 

 

حقوق ماهانه او که کارگر بخش نظافت شهرداری دماوند است تنها 600 هزار تومان است و این مبلغ صرفا چهار تا پنج روز اول ماه را کفاف می دهد. مادر فرزندان می‌گوید چند وقتی است که پول کافی برای خرید شیر را ندارم و این ماده غذایی لازم در سن رشد به فرزندانم نمی رسد. علاوه بر این، او می‌گوید که گاه، «کار شبانه‌روزی فرصت رسیدگی به بچه‎‌ها را نمی‌دهد.»

 

 

به غیر از وعده مسکن، «وعده تامین هزینه پنج قلوها تا سه سال»، «کمک از طریق حضور سه پرستار برای نگهداری بچه‌ها»، «استخدام رسمی پدر فرزندان» و «کاهش ساعت کاری» او هم محقق نشده است. مهر در گزارش خود اسنادی در ارتباط با این وعده‌ها را به نمایش گذاشته است.

 

 

دختران را فاطمی، پسران را حسینی و پنج قلوها را ولایی بار می‌آورم

با وجود این مشکلات پدر خانواده می‌گوید: وجود این بچه‌ها برای من و همسرم مشکل تلقی نمی‌شود، بلکه آنها هدیه الهی هستند، از این رو در بدترین شرایط نیز شکر خداوند را گفته و از نعم بی پایانش سپاسگزارم.

مادر خانواده هم گفته دختران را فاطمی، پسران را حسینی و پنج قلوها را ولایی بار می‌آورم و افزوده است «افتخار من و مجید این است که همه این پنج فرشته الهی فدای راه خانم فاطمه(س) مولا علی(ع) و ولایت و رهبری شوند.»

 

 

 

 

 

پایگاه فرهنگی هنری تکناز