دختری که پس از 9 سال در مشهد پیدا شد !

 آبان سال گذشته، مردی با تسلیم شکوائیه ای به دادسرای عمومی و انقلاب قوچان گفت: سال ۱۳۸۲ در حالی که دخترم تنها ۴ سال سن داشت و مقابل منزلم بازی می کرد توسط سرنشینان یک خودرو ربوده شد از آن روز تاکنون که ۹ سال از ماجرا می گذرد ما به همه جا سر زدیم.

 ۹ سال را با اضطراب و نگرانی به سر بردیم و به هر شهرستانی که احتمال می دادیم دخترمان را به آن جا منتقل کرده باشند رفتیم ولی اثری از او نیافتیم تا این که او را در یکی از مدارس چناران شناسایی کردم. در پی اظهارات این مرد و با دستورات قضایی، ماموران انتظامی به همراه مسئولان حراست آموزش و پرورش به مدرسه این دختر رفتند و ابتدا با عکسی که از دختر مذکور موجود بود او را شناسایی کردند و سپس زن و مردی که از این دختر نگهداری می کردند دستگیر شدند.

 این زن که «م» نام دارد در بازجویی های اولیه گفت: چند سال قبل، به اتفاق خواهرم که اکنون فوت کرده است به مرکز بهزیستی رفتیم تا کودکی را برای نگهداری تحویل بگیریم اما مدیران بهزیستی گفتند که باید برای قبول سرپرستی یک کودک از دادگاه نامه بیاوریم. اما وقتی از دادگاه سوال کردیم گفتند ابتدا باید آزمایش بدهید به همین خاطر دیگر دنبال این کار نرفتیم تا این که مدتی بعد شوهرم دختر بچه ای را به منزل آورد و گفت:این دختر دست یک خانم معتاد بود و می گفت که توانایی نگهداری او را ندارد من هم دلم به حالش سوخت و با دادن مقداری پول، بچه را تحویل گرفتم. این دختر ۲ روز مدام گریه می کرد به همسرم گفتم ببر بچه را پس بده! اما او این کار را نکرد. پس از گذشت چند روز لباس هایی به دختر مذکور پوشاندم و او نزد ما ماند و از آن روز به بعد با ما زندگی می کند. بعد از این ماجرا از طریق یک آشنایی که پیدا کردیم با گرفتن یک نامه از پاسگاه محل به ثبت اسناد مراجعه کردیم و شناسنامه ای با نام لیلا برای او گرفتیم.

علیرضا متهم اصلی این پرونده نیز گفت: فرزندان من و همسرم معلول به دنیا می آمدند و اکنون نیز یک پسر معلول ۱۶ ساله دارم. به همین خاطر مادرم که اکنون فوت کرده است برای جلوگیری از متلاشی شدن زندگی ما، یک روز با دختری آمد و گفت: برای شما بچه ای را به خاطر فقر مالی پدر و مادرش به مبلغ ۷۰۰ هزار ریال خریده ام اما خانواده این دختر به خاطر گرفتن کوپن، شناسنامه او را تحویل ندادند!

متهم این پرونده آدم ربایی افزود: من دیگر در مقابل کار انجام شده قرار گرفته بودم چون مادرم می گفت تو نباید خودت را به خانواده این دختر نشان بدهی چرا که ممکن است آن ها برای همیشه از تو اخاذی کنند من هم دیگر برای یافتن پدر و مادر این دختر اقدامی نکردم. ولی از این که مادرم کودک را دزدیده باشد خبری نداشتم تا این که مادرم در ۴ سال قبل فوت کرد و این دختر نزد ما باقی ماند.

دختر ربوده شده نیز به مقام قضایی گفت: من اطلاع پیدا کردم که «م» مادر واقعی من نیست و اکنون که پدرم را دیدم یادم آمد که در دوران کودکی که ۴ یا ۵ ساله بودم و مقابل منزلمان که یک نانوایی هم بود بازی می کردم که پیرزنی دستم را گرفت و مرا به داخل یک ماشین برد. نوع ماشین و قیافه پیرزن یادم نیست! من خیلی تلاش کردم که پیاده شوم و فرار کنم اما آن خانم مرا گرفته بود نمی دانم کجا رفتیم اما به یاد دارم که این آقا (متهم) مرا از همان خانم گرفت و در منزلشان به مادرم «م» تحویل داد از آن زمان من پیش آن ها بودم ولی «م» با علیرضا دعوا کرد که بچه مردم را ببر! برای چی او را آوردی؟ ولی او می گفت: این دختر در اختیار یک پیرزن بوده است!!

پس از اعترافات متهم به ماجرای آدم ربایی در تاریخ 82.8.22 این پرونده در شعبه ۱۰۳ دادگاه قوچان مورد بررسی قرار گرفت و مقام قضایی نیز با رعایت مواد تخفیف مجازات، متهم علیرضا را به تحمل ۵ سال زندان به اتهام آدم ربایی محکوم کرد اما رای صادره مورد اعتراض شاکی قرار گرفت و برای رسیدگی دقیق تر به شعبه چهارم دادگاه تجدید نظر استان خراسان رضوی ارسال شد.

قضات باتجربه دادگاه تجدیدنظر استان خراسان نیز پس از مطالعه دقیق پرونده، رسیدگی به آن را آغاز کردند و در نهایت با توجه به استنادات و دلایل محکم و انکارناپذیر، مجازات قانونی متهم را افزایش دادند. در رای صادره که به امضای قاضی مهدی معینی رئیس شعبه چهارم دادگاه تجدیدنظر رسیده آمده است: در پرونده مذکور متهم علیرضا به لحاظ ارتکاب آدم ربایی کودک ۴ ساله و گرفتن شناسنامه جدید برای کودک ربوده شده به تحمل ۵ سال حبس با رعایت مواد قانونی تخفیف مجازات محکوم شده است در حالی که شاکی خواهان تشدید مجازات می باشد. اما با توجه به اوضاع و احوال بزه ارتکابی از سوی متهم و مندرجات پرونده و این که کودک ربوده شده کمتر از ۱۵ سال سن داشته است و عمل ربایش نیز با وسیله نقلیه صورت گرفته، همچنین افراد دیگری نیز حضور داشته اند، بنابراین کلیه موضوعات تشدید مجازات در ارتکاب جرم جمع می باشد و موجبی برای تخفیف مجازات فراهم نیست. لذا مجازات حبس متهم «علیرضا» به ۱۵ سال زندان تعزیری تعیین و اعلام می گردد.

همچنین در رای صادره از سوی قاضی معینی متهم «م» با توجه به محتویات پرونده تبرئه شده است.

منبع : خراسان