آیا احساس تنهایی میتواند باعث اضطراب و افسردگی شود؟

 از قدیم احساس تنهایی در اجداد ما باعث شد آنها را به دور هم جمع شدن با یکدیگر و همکاری های گروهی سوق دهد. در واقع، شکار دسته جمعی، نگهبانی، کار و خواب، گونه های ما را قادر ساخت تا زنده بمانند و تولید مثل کنند

بسیاری از شما در سالهای اخیر در مورد افزایش افسردگی و اضطراب در زندگی مطالعه کرده اید یا آنرا در زندگی خود تجربه کرده اید. بسیاری از شما این سؤال را پرسیده‌اید که «چرا این اتفاق می‌افتد؟» و «چکاری میتوانید انجام دهید تا اضطراب را متوقف کنید؟».

در حال حاضر اختلالات روحی در رابطه با سلامت روان و ناشی از همه گیری کووید نوزده کاهش یافته است و افراد بیشتر از همیشه به دنبال درمان هستند. در عین حال، شما بهتر است بتوانید نگرانیهای مربوط به سلامت روان را در خود و عزیزانتان بهتر درک و شناسایی کنید و بدانید چگونه با آنها رفتار کنید. فرقی نمیکند که چه از طریق مراقبت های سلامت روان در طول روتین روزانه باشد و چه از طریق جستجوی کمک حرفه ای، هرچه بیشتر از محرک ها و نشانه ها آگاه باشید، بهتر میتوانید از خود و اطرافیان خود مراقبت کنید.

همانطور که هر روانشناسی در زمینه سلامت روان مطالعه کرده است و در طول حرفه خود با هزاران بیمار صحبت کرده است، من هم  به عنوان روانشناس در طول مطالعاتم علاقه خاصی به مفهوم تنهایی و تأثیر آن بر سلامت روان، بویژه اضطراب و افسردگی پیدا کرده ام.

همه ما موجودات اجتماعی هستیم. مغز انسان طی هزاران سال برای تعامل با انسان های دیگر توسعه یافته است. شناخت احساسات، چهره ها و طرز بیان، صداها، گفتار و لحن بخش مهمی از مغز تان را تشکیل می دهد. یعنی شما برای افزایش روابط اجتماعی آمادگی دارید.

به همان اندازه که احساس تنهایی سخت است، می تواند محافظت کننده نیز باشد

از قدیم احساس تنهایی در اجداد ما باعث شد آنها را به دور هم جمع شدن با یکدیگر و همکاری های گروهی سوق دهد. در واقع، شکار دسته جمعی، نگهبانی، کار و خواب، گونه های ما را قادر ساخت تا زنده بمانند و تولید مثل کنند. در طول تاریخ، همکاریهای اجتماعی در جامعه ترویج  پیدا کرد و رشد تمدن، فرهنگ و اختراع را بوجود آورد. از طریق ارتباطات اجتماعی و کاهش انزوا، انسان به حیوان غالب در این سیاره تبدیل شد و راه‌های جدیدی برای برقراری ارتباط و تعامل ایجاد شده است. به حدی که اختراعات بشر منجر به روش‌های جایگزین برای تعامل با یکدیگر شده است. اینترنت و رسانه‌های اجتماعی هم ارتباط افراد با یکدیگر را تسریع کرده و البته بسیاری را هم به احساس انزوا و تنهایی بیشتر سوق داده است.

با درک اساسی از احساس تنهایی و با توجه به اعمال آن در گذشته های دور، نشان می دهد همه انسان ها این پدیده را در سرتاسر جهان تجربه کرده اند، در واقع، همه افراد به نوعی احساس تنهایی می کنند. این فقدان اجتماعی یکی از مسائلی است که روانشناسان می گویند در افزایش اضطراب نقش دارد، که ممکن است خودتان آن را احساس کرده اید یا در یکی از عزیزانتان دیده باشید.

در واقع، طبق مطالعه سازمان بهداشت جهانی (WHO)، در سال اول همه‌گیری کووید-19، شیوع جهانی اضطراب و افسردگی 25 درصد افزایش یافته است. اشکال رایج اضطراب پس از کووید نوزده که در جوامع می بینید عبارتند از:

اضطراب خروج از محل سکونت و هنگام وارد شدن به جامعه

اضطراب در مورد انبوه جمعیت در جامعه یا اضطراب اجتماعی

اضطرابِ سفر

اضطراب در مورد بازگشت به محل کار یا مدرسه به صورت حضوری

اضطرابِ ندیدن عزیزان (یا حتی دیدن آنها)

در حالی که همه افراد برای عملکرد صحیح و پیشرفت به سطحی از اضطراب در زندگی خود نیاز دارند، اگر فکر میکنید اضطراب شما ممکن است افزایش یابد، سه نکته اضطرابی یک راه مفید برای شناسایی این مشکل بالقوه است:

اجتناب؛ برای برخی افراد، هرچه مدت بیشتری از مدرسه، کار یا فعالیت دور باشند، رفتارهای اجتنابی بیشتر می شود. این موضوع زمانی مطرح می شود که صحبت از تعاملات اجتماعی یا حضور در هر فضای عمومی باشد.

دوسوگرایی، تناقض؛ گاهی افراد به عنوان انسان در تصمیم گیری آنطور که باید مشکل دارند. وقتی دچار استرس هستید یا مضطرب می شوید، منجر به فکر کردن بیش از حد می شود که این مسئله منجر به “ناتوانی در تجزیه و تحلیل” می شود که در نتیجه منجر به ضعف در تصمیم گیری و یادگیری ناکارآمد می شود.

پیش بینی؛  مدام بکار بردن عبارت‌های مانند «چه می‌شد» و «چه اتفاقی می‌افتد وقتی…؟» باعث می شود که پیش بینی یک رویداد استرس زا اغلب استرس زاتر از خود رویداد شود. این امر به ویژه زمانی که مجهولات زیادی وجود دارد بیشتر صدق می کند. تغییرات در زندگی افراد، بازگشت به مدرسه، رفتن به شغل جدید و بیرون رفتن در یک منطقه شلوغ برای اولین بار، همگی می توانند حتی در بهترین شرایط اضطراب آور باشند.

هنگام احساس تنهایی و اضطراب چه کاری بهتر است انجام دهیم؟

برخی تحقیقات نشان می دهد که احساس تنهایی با افزایش خطر در رابطه با برخی از مشکلات سلامت روان از جمله افسردگی، اضطراب، اعتماد به نفس پایین، مشکلات خواب و افزایش استرس مرتبط است. در یکی از غربالگری هایی که توسط روانشناسان انجام شد، بزرگسالان زیر 65 سال را در ماه گذشته از نظر اضطراب مورد غربالگری قرار دادند.

علاوه بر این، همه کودکان 8 تا 18 ساله طبق قرار ملاقات های منظم جهت مراقبت های اولیه شان از نظر اضطراب غربالگری شدند. این موضوع نه تنها بیماری های سلامت روان را کاهش میدهد، بلکه روانشناسان در صورتی که هر چه زودتر بتوانند مشکلی را شناسایی کنند و آن فرد را تحت مراقبت ویژه قرار دهند، نتایج بهتری برای بهبود سلامت افراد خواهیم دید.

اگر احساس اضطراب یا تنهایی می کنید، توصیه میکنیم توسط پزشک عمومی خود معاینه شوید یا یک درمانگر پیدا کنید و با او در ارتباط شوید. داده‌هایی که در کلینیکهای رواندرمانی داریم، نشان می‌دهد افرادی که اغلب وارد درمان می‌شوند، در مدت شش هفته یا کمتر احساس بهتری دارند.

از جمله، گفتگو درمانی می تواند بسیار مفید باشد، زیرا یک درمانگر می تواند به شما کمک کند راه های مناسبی برای مدیریت اضطراب و تنهایی خود پیدا کنید. برای برخی، درمان همراه با دارو می تواند یک گزینه قدرتمند باشد و بهتر است به عنوان برنامه درمانی مشخص در نظر گرفته شود. اگرکه علائم تنهایی یا اضطراب را در خود یا یکی از عزیزان خود می بینید، اولین اقدام مهم، کمک گرفتن از یک روانشناس حرفه ای است. در مقابله با این شرایط متداول و قابل درمان در زمینه سلامت روان شما تنها نیستید.