خوشرویی با دیگران و مردم از دیدگاه معصومین از ارزش و اهمیت زیادی برخوردار است. از خصلتهاى بسيار زيبا كه غم و اندوه را از دل ديگران مى زدايد نشان دادن خوش رويى است، كارى كه براى انسان هيچ هزينهاى ندارد.
چقدر شايسته است انسان هنگامى كه مى خواهد با زن و فرزند، پدر و مادر، اقوام و خويشان و همه ى مردم برخورد كند همه ى غم و اندوهش را در پس پرده ى باطن پنهان نمايد و همه ى نشاط و سرسبزى و خرمى اش را در چهره ظاهر كند و با خوش رويى كامل با همگان ديدار كند.
اميرالمؤمنين عليه السلام وقتى خصلتهاى مؤمن را مى شمارد مى فرمايد:
المُؤمِنُ بِشرُهُ فِى وَجهِهِ وَحُزنُهُ فِى قَلْبِهِ
مؤمن شادى و خرمى اش در چهره اش نمايان و غم و اندوهش در دلش پنهان است.
————————————
و نيز آن حضرت در رواياتى مى فرمايند:
البَشاشَةُ إحسان
خوشرويى احسان و نيكى نسبت به مردم است.
————————————
البَشاشةُ حِبالَةُ المَودّة
خوشرويى ريسمان محبت و عشق است.
————————————
البِشرُ يُطفِئُ نارَ المُعانَدة
خوشرويى آتش دشمنى و كينهورزى را خاموش مى كند.
————————————
البِشرُ شِيمَةُ الحُرّ
خوشرويى خصلت آزاده است.
————————————
بِشرُكَ يَدلُّ عَلى كَرَمِ نَفسِك وَتَواضُعِك يُنبِئُ عَن شريفِ خَلقِك
خوشروييت دليل بر بزرگوارى نفست و فروتنى ات خبردهنده ى از اخلاق بلند مرتبه ات مى باشد.
————————————
طلاقَةُ الوَجهِ بِالبِشرِ وَالعَطيّةُ وَفِعلُ البِرّ وَبذلُ التَحيّةِ داعٍ إلى محبّةَ البَريّة
گشاده روييت با خوشرويى و دست دهنده ات و كار نيكت و سلام كردنت كشاننده ى تو به سوى محبوبيت نزد همه ى مردم است.
منبع : tebyan-zn.ir