داستان روبلینگ

اما مغز واشنگتن با تمامی این مشکلات همچنان خوب کار می کرد و بسیار دل نگران اتمام این پروژه ناتمام بود و بالاخره بعد از مدتها اندیشیدن، به این فکر افتاد که چاره کار، اختراع نوعی رمز ارتباطی است. او فقط قادر به حرکت یک انگشت خود بود و از طریق همین انگشت و لمس دست، همسرش با او ارتباط برقرار کرد و از طریق ضربه زدن با این انگشت، به مهندسین خود دستورالعمل های ساخت پل را آموخت تا این که بالاخره بعد از گذشت 13 سال تلاش بی وقفه ی او و همکارانش ، ساخت پل بروکلین به پایان رسید و نام روبلینگ ها تا ابد جاویدان ماند.