پس از باران

رفتم سراغ دوستم اما مادرش اجازه نداد بیاید بیرون. فردا امتحان هم داشتم و اضطراب عجیبی را در خود احساس می کردم. اما بوی آغول همسایه را خیلی دوست داشتم. مخصوصا بعد از باران که شدیدتر هم می شد. به همین دلیل کمی در کوچه منتظر ماندم و با نوک دمپایی بر روی زمین گلی نقش هایی را رسم می کردم.

در حال استشمام بوی آغول همسایه بودم که ناگهان متوجه یک بچه گنجشک شدم. بدنش خیس بود و چندش آور اما دلم برایش می سوخت. می خواستم ببرمش به خانه اما از مادرم می ترسیدم. مادرم از هر چه موجود خیس بود تنفر داشت. می گفت کثیف هستند و میکروب دارند. به همین دلیل تصمیم گرفتم بچه گنجشک را ببرم داخل انباری تا خشک شود.

او را به انباری بردم و در زیر پارچه کهنه ای قرار دادم و خودم رفتم سر درسم. بعد از ظهر یادم افتاد که گنجشک را در انباری تنها گذاشتم. وقتی رفتم به انباری با صحنه بسیار عجیبی مواجه شدم. به جای بچه گنجشک با یک بچه گربه مواجه شدم. با چشمهای درشتش به من خیره شده بود و میو میو می کرد اما من عصبانی بودم. همیشه وقتی عصبانی می شوم کنترل خود را از دست می دهم و آن لحظه هم همین حالت را داشتم.

در آن لحظه از هر چه گربه بود متنفر شده بودم و خون جلوی چشمانم را گرفته بود. صورتم قرمز شده بود و انگار داشتم می سوختم. پارچه را بر روی گربه قرار دادم و او همچان میو میو می کرد. چوب بزرگی را برداشتم و با تمام قدرت بلندش کردم و بر روی پارچه کوبیدم. بدنم آنقدر می لرزید که که چوب از دستم رها شد.