از كوفی عنان «دبیر كل سابق سازمان ملل و برنده صلح نوبل» پرسیدند: بهترین خاطره ی شما از دوران تحصیل چه بود؟
او جواب داد: «روزی معلم علوم ما وارد كلاس شد و برگه ی سفید رنگی را به تخته سیاه چسباند. در وسط آن لكهای با جوهر سیاه نمایان بود.»
معلم از شاگردان پرسید: «بچه ها در این برگه چه میبینید؟»
معلم با چهره ای اندیشمندانه لحظاتی در مقابل تخته كلاس راه رفت و سپس با دست خود به اطراف لكه سیاه اشاره كرد و گفت: «بچه های عزیز چرا این همه ی ی ی ی ی ی ی ی ی ی سفیدی اطراف لكه سیاه را ندیدید؟»
كوفی عنان می گوید: «از آن روز تلاش كردم اول سفیدی «خوبیها، نكات مثبت، روشنایی ها و…» را بنگرم.»
حضرت امیر: اندیشه نیك و مستقیم بهترین اندیشه بشر است.
ما چطور می نگریم؟