گرمازدگى و آفتاب زدگى هنگامى رخ مى دهند كه بدن شما نمى تواند خودش را خنك نگاه دارد.بدن شما با افزایش درجه حرارت خود را با تبخیر عرق خنك مىكند.در روزهایى كه آب و هوا گرم و مرطوب باشد، به علت افزایش رطوبت هوا، تبخیر عرق كند مىشود.
هنگامى كه تعریق براى خنك كردن بدن شما كافى نباشد، درجه حرارت بدن افزایش مىیابد و شما احساس ناخوشى مىكنید.
ضریب گرما
برای اندازهگیری میزان احساس گرما از معیاری به نام “ضریب گرما” استفاده میشود. ضریب گرما بیان كننده این است كه در محیط بیرون و خارج از سایه هوا چقدر گرم است.
هنگامى كه رطوبت نسبى هوا نیز بالا باشد – در نتیجه تعریق نتواند بدن را خنك كند- و یا هنگامى كه در آفتاب كامل ایستاده اید، ضریب گرما بالاتر است.
ضریب گرماى ?? درجه یا بالاتر خطرناك است.
علائم گرمازدگی
گرمازدگی با علائم سردرد، سرگیجه، ضعف یا گرفتگى عضلانى، تهوع و استفراغ بروز میكند.
در صورتی كه دچار این علائم شدید، فوراً به جایى سایه دار و خنك بروید. لباس هاى اضافى تان را درآورید و با آب ولرم شیر پاشویه كنید. به آهستگى آب یا سایر مایعات بنوشید.
اما در صورتى كه دچار علائم هشداردهنده زیر شدید، باید فوراً به پزشك مراجعه كنید:
پوست داغ و خشك، اما بدون عرق.
اغتشاش شعور و از دست رفتن هشیارى.
استفراغ مكرر.
تنگى نفس.
پیشگیری از گرمازدگی
هنگامى كه “ضریب گرما” بالاست، درون خانه بمانید و از وسایل خنك كننده استفاده كنید. اگر مجبورید بیرون بروید، مسایل زیر را رعایت كنید:
لباس هاى سبك، روشن و گشاد بپوشید.
با به سر گذاشتن كلاه یا به دست گرفتن چتر، خود را از آفتاب محافظت كنید. عینك آفتابى را فراموش نكنید.
پیش از شروع كار خارج از خانه مقدار زیادى آب بنوشید، در تمام طول روز آب اضافى بنوشید. چاى، قهوه و كولاى كمترى بنوشید.
فعالیت هاى شدید در بیرون خانه را در ساعات خنكتر روز پیش از ?? صبح و بعد از ? بعدازظهر انجام دهید.
در طول فعالیت خارج از خانه مكرراً به خود استراحت دهید. هر ?? تا ?? دقیقه حتى اگر احساس تشنگى نمى كنید آب یا سایر مایعات بنوشید. اگر رنگ ادرارتان روشن و رنگ پریده است، احتمالاً به مقدار كافى مایعات نوشیده اید.
اگر دچار یك بیمارى مزمن هستید، از پزشكتان در مورد چگونگى برخورد با هواى گرم و مقدار مایعات اضافى كه مى توانید بنوشید سوال كنید.
هنگام كه دمای هوا اوج میگیرد، ضروری است كه نگذاریم در محیط درون بدنمان نیز همین اتفاق بیفتد، و گرنه دچار گرمازدگی میشویم.
بدن به شدت تلاش میكند و به معنای واقعی كلمه “عرقش درمیآید” تا درجه حرارت خودش را در 37 درجه ثابت نگه دارد.
كمآبی بدن یا رطوبت زیاد هوا ممكن است كار این دستگاه خنككننده را دچار اختلال كند و درجه حرارت بدن را در عرض 10 تا 15 دقیقه به میزانهای خطرناكی تا 41 درجه سانتیگراد برساند.
چنین گرمای شدیدی ممكن است به دستگاه عصبی مركزی شامل مغز و نخاع و سایر اندامها صدمه بزند. بدون درمان گرمازدگی ممكن است مرگبار باشد.
هركسی چه به خاطر قرار گرفتن در مدت زمان بیش از حد در محیطهای بیش از حد گرم باشد و چه به علت انجام فعالیت جسمی شدید در آب و هوای داغ مستعد گرمازده شدن است.
در گرمازدگی این علائم ظاهر خواهند شد:
خشكی،قرمزی و داغی پوست.
تب بالا.
استفراغ.
اغتشاش شعور و سردرگمی.
حملات تشنجی در حین خنك شدن.
ناهشیاری.
برای در گرمای سوزان خنك باقی بمانید، مهم است كه به یاد داشته باشید كه فعالیت جسمیتان را محدود كنید، مقدار زیادی آب بنوشید، لباسهای گشاد بپوشید، از نوشیدنیهای كافئیندار مانند قهوه كه با افزایش ادرار كمآبیبدن را تشدید میكنند بپرهیزید.
به علاوه برای خنككردن محیط اطرافتان راههایی بیابید: از پنكه استفاده كنید، پنجرهها را باز كنید، و تهویه مطبوع را روشن كنید.